op een gure lentemiddag ging mijn geheimerd een luchtje scheppen buiten de poorten van de oude pagode in peking
maar plots werd zij van achter gegrepen en gedwongen tot een hartstochtelijke kus
wat hapte zij naar adem en wat zuchtte zij toch diep
in de verte zag zij een schaduw verdwijnen
en zij begreep meteen
dat was, dat was...
uiteindelijk wist ze het niet zeker
dagenlang wilde zij het zich herinneren
maar zij zal daar niet in slagen
dat kan ik u alvast wel zeggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten