Duidelijke instructies in onduidelijke tijden (of omgekeerd)

 

Het uiten van politieke onenigheid is nog steeds toegestaan, maar niet aangeraden in geval van verscheurde post, anonieme telefoontjes (al dan niet gesproken of met gehijg) en aanhoudend vandalisme. Bedankt voor uw begrip en medewerking.

 

 

 

Voor een nieuw begin

Bel ons eens

We nemen zeker op

en als alles goed is

zullen wij zingen

zie dat als een nieuw begin

 

 

Op zekere dag

Op zekere dag

ging ik eens wandelen in mijn pet

en het gebeurde in een plooi dat mijn broeksriem brak

Ik zocht een touw om ze op een andere manier op te houden

toen stak er een felle wind op en

iemand die mijn pet vond zette ze op en

zette het op een rennen

Maar omdat het ook begon te regenen

wachtte ik af om tevoorschijn te springen

maar aangezien de kerel met mijn pet op maar bleef verder rennen

maande ik me tot voorzichtigheid aan

Hij rende voorbij Berlijn en Moskou

Omsk zag ik in de verte

Pas in Wladiwostok hield hij halt voor een café

Zo kwam ik terecht in een andere cultuur en leerde ik mij na verloop van tijd kennen als een ander iemand.

 

 

Abstract

Dit jaar kregen Tio en Tia van de "Vereniging Oude Tafelmanieren" de publieksprijs. De vakjury deed hen echter af als 'plat' en 'populistisch', en omdat zij in hun act ook geen tafel gebruikten, zelfs als te 'abstract'!

 

Soms wel

 Soms is het wel heel erg duidelijk wie de broek draagt.

 

Oog

'Laat ons zeggen dat we er oog voor hebben.'

'Maar wat moeten we dan zien, zogezegd?'

'Pijnlijke zuchten en melancholie.'

'Melancholie?'

'Ja.'

'Is melancholie grijs?'

'Ja, en vaak volkomen transparant.'

'Grijze transparantie, zogezegd, overwegend.'

'Dat is jouw invulling.'

'Natuurlijk.'

'Let op, daar komt het!'

 

 

Wijgmaal

 What happened in Wijgmaal stayed in Wijgmaal!

 

Vredebrenger

 Nee hoor, als kind is het nooit bij me opgekomen dat een van ons een vredebrenger was.

 

Ter zake (44)

Ja, ik heb vaak dagen waarop ik totaal geen zin heb om wat dan ook te doen. Flipperen is geen spel dat ik lang vol kan houden. 'Goed amateurtoneel' is geen oxymoron. 'Goed beroepstoneel' ook niet. Ja, ik stond ooit oog in oog met een uil die niet weg is gevlogen. Dat deed ik ook niet. Het is niet onmogelijk, maar wel zeer onwaarschijnlijk dat ik ooit wormen zou kweken voor een inkomen. Zo nu en dan stoot ik op de naam 'Tallulah Bankhead' en dan zoek ik op wie ze was. Zo vergaan de jaren. Ik verbeid vier of vijfjarigen nooit om hun verjaardagskroontje heel de dag te dragen. Al helemaal niet op hun verjaardag. Wie dat doet is eng en verdiend te worden opgenomen. Ik stam waarschijnlijk af van mensen die hun lemen huisjes verwarmden met gedroogde mest. Een dorpsidioot zou ik nooit meteen als dusdanig herkennen. Zelfs niet als een hond hem achterna zat. Ik vrees dat als ik mijn verstand verlies, ik er niet zou naar gaan zoeken. Natuurlijk heb ik ooit al wel gedacht dat ik een pop zag bewegen. Ze bewoog ook werkelijk. Ik test mijn ogen nooit zelf. Dat laat ik over aan opgeleide mensen. Ik ben al een paar keer lelijk gevallen. Maar nooit raakte ik zo gewond dat men met een schaar mijn kleren van mijn lijf heeft geknipt. Ik heb me nooit afgevraagd waarom gaten in een 45 toerenplaatje groter waren dan die in een 33 toerenplaat. De vraag van schadevergoeding voor vroegere gekoloniseerde volkeren is terecht. Maar op een of andere manier ook weer te eenvoudig als oplossing. Als ik emigreer, dan is het naar Japan. Uiteraard mag familie mij daar steeds komen bezoeken.

 

De premier van jullie allen

 '... en nu komt het mannen, want hij zei ook nog: Ik wil de premier zijn van jullie allen!!!!'

'Zo kennen wij hem niet!'

'Nu neemt hij wel heel veel hooi op zijn vork.'

'Dat hebben wij hem toch nooit gevraagd!'

'Hij moet voor ons opkomen, voor ons alleen.'

'Dat wordt hommeles.'

'Hoezo?'

'Wij hebben altijd ruzie toch?'

'Nee, niet altijd!'

'Toch wel!'

 

 

 

 

Anale seks

 'Anale seks, anale seks! Ik zal hem eens leren wat anale seks is!!!!'

 

Anale seks

 Anale seks. Ja, daar stelde Karel zich heel wat van voor.

 

 

 

 

 

 

 

 

Koffie verkeerd

Natuurlijk had het anders moeten lopen,  

oneindig veel anders...

 

Maar laat ik dat nu maar negeren en 

me inbeelden dat je voor me zit

met je koffie verkeerd

Julia Maanlicht

Ik zag Julia Maanlicht in het begijnhof van Lier.

Zij vermaalde maanlicht en veranderde het in zorgen.

Die deelde ze met iedereen die er voor open stond.

Met mensen zoals ik.

"Neem dit Prins," zei ze,

"en bedenk een echt verhaal."

 

 

Terger Jan

Tergend langzaam uitte terger Jan zijn tedere gevoelens. 

Hoe hij die verwoordde werd jammer genoeg nooit achterhaald: de opname ging verloren in een brand. En Jan, alsof hij ook ons, zijn nazaten, nog heeft willen tergen, heeft zich er ook nooit tegen iemand over uitgelaten.

 

 

 

 

 

Onder de huizen

Ze dook regelmatig op.

Dat vond ik een meevaller.

Alleen, ze sprak nooit een woord en snoof immer met haar neus.

Ik zei er niets van, want voor je't weet duikt zo iemand nooit meer op en dat wilde ik vermijden.

We hebben veel beleefd.

Soms toonde ze haar verdriet.

Dat begreep ik wel.

Ze was altijd eerlijk.

Meer wil ik niet vertellen over haar, zij zoekt geen aandacht.

Ik neem vandaag nog eens de tram. Om door tunnels te rijden.

Onder de huizen waar ze heeft gewoond.

 

 

 

Plundering der Kerken door de Fransche legers (1795)

 Het was niet al moord en doodslag in die jaren uiteraard. Men dacht ook aan thuis.

 

Hoe een grauwe wolk mij omvatte

Het was hoge noen, toen een grauwe wolk mij omvatte

Omdat ik niet niet wilde dat mijn vrienden mij zo zagen vluchtte ik weg in een steeg

Het bleek de winkelstraat te zijn en er klonk muziek uit alle ramen

Maar gelukkig viel er geen mens te bekennen

Toch hoorde ik blije en minder blije stemmen en het gejoel van jonge kinderen

Ik liep voorbij een slijter en gluurde naar binnen

waar al heel wat drank mij lokte

Natuurlijk liep ik gevaar, ik en drank – hoe weinig ook – dat wil niemand meemaken

Ik zette er stevig de pas in en bereikte algauw de laatste winkels

Op de hoek stond een huis dat mij vertrouwd voorkwam en iemand wenkte mij naar binnen

Meteen liet de grauwe wolk mij vrij

 

 

 

Pief, Paf en Poef

'We zeggen Pief, we zeggen Paf we zeggen Poef!'

'Ja, maar waarom?

'En waarom in die volgorde?'

'Dat vraag ik mij ook af!'

'Het is toch niet iets onderdrukkend?'

'Want we laten ons niet gebruiken!!'

'Nee, we laten ons niet gebruiken.'

Brenda, de optelster

‘Ja’ gaf Brenda later toe, ‘Dat was toen een hele schok, toen men mij vertelde dat het optellen van de lottonummers van de laatste twaalf weken en daar het gemiddelde van nemen weliswaar een hele prestatie is, als je het uit het hoofd doet, maar dat dat getal, als je het voor de volgende trekking indient geen grotere kans op winst biedt. Gelukkig besefte ik enkele weken later dat de kans er ook niet kleiner van werd en dat heb ik de heren dan verteld. Waarna ik meteen ontslag heb genomen.’

 

Stijlvol wachten op een atoomduikboot

De parapluclub van Hoboken komt samen, elke week op donderdag om 14.30 om de choreografieën in te oefenen die hun verknochtheid aan het stedelijk leven uitbeelden. Vereisten om lid te worden zijn: zich elegant kleden, in het bezit zijn van een stevige neutraal gekleurde paraplu. (Vouwparaplu's worden niet getolereerd.) 

De choreografie die we deze maand instuderen heet: "Stijlvol wachten op een atoomduikboot."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De vertaler

Gehoornde feetjes gezien

 krant gelezen en nog eens gekeken

Weer gehoornde feetjes gezien

 

alles vertaald en gaan wandelen om

na te denken over het onvertaalbare 

 

tot de slotsom gekomen dat:

ik niet zo hard moet piekeren 

en de vertaling afmaken,

 

wat me nooit eerder gelukt

 

Weer de gehoornde feetjes gezien

 

bijna alles vertaald

 

 

Ter zake (43)

 HOOFDSTUK 3

Ik ben geneigd 'bourgondische' eters minder te vertrouwen dan mensen die het bij gewone kost houden. Of dat logisch is weet ik niet, maar het sluit wel aan bij mijn ervaring met mensen. Duiven. Lugubere beesten. Je ziet ze werkelijk overal. Het lijkt niet zo, maar ik geloof toch niet dat meer dan tien percent van de bevolking homofiel is. Ik laat me zelden beïnvloeden door weerberichten. Ik zie wel welk weer het is. Dat mijn leven eigenlijk niets betekent is iets waar ik wel eens bij stilsta, ja. En dan probeer ik iets minder doordeweeks te doen. Ik heb in het huis gestaan van een pas overledene en gezien hoe de voorwerpen, de kleren, de meubels er ineens verlaten uitzien. Hoe betekenisloos de spreuken aan de muur. Ik vraag me vaak af hoe mensen, naarmate ze ouder worden, denken aan de dood. Hoe het lijkt of ze die negeren. Ik denk dat de uitdrukking: "Het leven is een sandwich, maar wat er tussen zit verschilt van mens tot mens." niet bestaat. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Even niet meer

M. wist niet hoe geliefd ze zich mocht voelen 

en besloot om voorlopig niet meer te bewegen.

 

 

 

 

Geniet ervan

'Kom, we kraken nog een cavaatje!'

'JAAA... CAVAATJE! CAVAATJE! CAVAATJE!'

'Nee, ik moet weg, ik heb morgen de kleinkinderen.'

'Ach Dorien, je bent maar één keer oud hoor, geniet ervan!'

'JAAA... GENIET ERVAN! GENIET ERVAN! GENIET ERVAN!

De huisarts

 Ik ben huisarts en op een dag werd ik opgebeld door een dame die zei: ‘Ik heb uw hulp nodig, mijn dochter heeft zich al ontkleed.’ Ik vroeg hoe oud haar dochter was en ze antwoordde: ‘Zeventien.’

Ik repte me erheen en daar aangekomen vroeg ik meteen of ik haar dochter kon zien, want die had zich dus al ontkleed. Dat had ze me al doorgebeld.

‘Ja, inderdaad, maar ze heeft zich verstopt.’

‘Hoezo, ze heeft zich verstopt?’

‘Ja. Is dat een ziektebeeld?’

‘Doorgaans niet, kom laten we haar zoeken.’

We zochten overal, in alle kamers, zelfs in de tuin.

‘Misschien is ze naar het park?’

‘Naar het park?’ vroeg ik verbaasd, ‘dan kan ze niet erg ziek zijn.’

Ik liet de dame alleen.

Ze liet me glimlachend uit. Haar dochter was nog pril en dacht waarschijnlijk dat de wereld op haar wachtte. Haar regenjas en haar hoedje lagen op het dressoir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mannelijk

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Schiet het op? Ik bedoel, voel je je nu al wat mannelijker?'

'Nee, nog niet helemaal.'

'Maar wanneer is het dan zover?'

'Weldra.'

'Fijn, ik kijk er naar uit.'

'Waarom?'

'Het moet er toch eens van komen.'

'Het komt ervan hoor.'

'Zeker. Het komt snor.'

Het geluk

Toen het geluk

me wijdmuils toelachte

had ik het meteen door!

Was u ook zo'n lot beschoren?

De natuur

 U denkt toch niet dat de natuur van u houdt?

Fabian en het 'je sais quoi'

'Nou Fabian, wat vind jij van mijn je sais quoi? Je vindt er toch iets van mag ik hopen?'

De onbekende zoener

op een gure lentemiddag ging mijn geheimerd een luchtje scheppen buiten de poorten van de oude pagode in peking      

maar plots werd zij van achter gegrepen en gedwongen tot een hartstochtelijke kus      

wat hapte zij naar adem en wat zuchtte zij toch diep       

in de verte zag zij een schaduw verdwijnen       

en zij begreep meteen    

dat was, dat was...   

uiteindelijk wist ze het niet zeker       

dagenlang wilde zij het zich herinneren        

maar zij zal daar niet in slagen          

dat kan ik u alvast wel zeggen