donderdag 31 oktober 2024
Duidelijke instructies in onduidelijke tijden (of omgekeerd)
woensdag 30 oktober 2024
dinsdag 29 oktober 2024
Op zekere dag
maandag 28 oktober 2024
Abstract
Dit jaar kregen Tio en Tia van de "Vereniging Oude Tafelmanieren" de publieksprijs. De vakjury deed hen echter af als 'plat' en 'populistisch', en omdat zij in hun act ook geen tafel gebruikten, zelfs als te 'abstract'!
zondag 27 oktober 2024
zaterdag 26 oktober 2024
Oog
vrijdag 25 oktober 2024
donderdag 24 oktober 2024
woensdag 23 oktober 2024
Ter zake (44)
Ja, ik heb vaak dagen waarop ik totaal geen zin heb om wat dan ook te doen. Flipperen is geen spel dat ik lang vol kan houden. 'Goed amateurtoneel' is geen oxymoron. 'Goed beroepstoneel' ook niet. Ja, ik stond ooit oog in oog met een uil die niet weg is gevlogen. Dat deed ik ook niet. Het is niet onmogelijk, maar wel zeer onwaarschijnlijk dat ik ooit wormen zou kweken voor een inkomen. Zo nu en dan stoot ik op de naam 'Tallulah Bankhead' en dan zoek ik op wie ze was. Zo vergaan de jaren. Ik verbeid vier of vijfjarigen nooit om hun verjaardagskroontje heel de dag te dragen. Al helemaal niet op hun verjaardag. Wie dat doet is eng en verdiend te worden opgenomen. Ik stam waarschijnlijk af van mensen die hun lemen huisjes verwarmden met gedroogde mest. Een dorpsidioot zou ik nooit meteen als dusdanig herkennen. Zelfs niet als een hond hem achterna zat. Ik vrees dat als ik mijn verstand verlies, ik er niet zou naar gaan zoeken. Natuurlijk heb ik ooit al wel gedacht dat ik een pop zag bewegen. Ze bewoog ook werkelijk. Ik test mijn ogen nooit zelf. Dat laat ik over aan opgeleide mensen. Ik ben al een paar keer lelijk gevallen. Maar nooit raakte ik zo gewond dat men met een schaar mijn kleren van mijn lijf heeft geknipt. Ik heb me nooit afgevraagd waarom gaten in een 45 toerenplaatje groter waren dan die in een 33 toerenplaat. De vraag van schadevergoeding voor vroegere gekoloniseerde volkeren is terecht. Maar op een of andere manier ook weer te eenvoudig als oplossing. Als ik emigreer, dan is het naar Japan. Uiteraard mag familie mij daar steeds komen bezoeken.
dinsdag 22 oktober 2024
De premier van jullie allen
maandag 21 oktober 2024
zondag 20 oktober 2024
zaterdag 19 oktober 2024
Koffie verkeerd
vrijdag 18 oktober 2024
Julia Maanlicht
donderdag 17 oktober 2024
Terger Jan
woensdag 16 oktober 2024
Onder de huizen
dinsdag 15 oktober 2024
maandag 14 oktober 2024
Hoe een grauwe wolk mij omvatte
zondag 13 oktober 2024
Pief, Paf en Poef
zaterdag 12 oktober 2024
Brenda, de optelster
‘Ja’ gaf Brenda later toe, ‘Dat was toen een hele schok, toen men mij vertelde dat het optellen van de lottonummers van de laatste twaalf weken en daar het gemiddelde van nemen weliswaar een hele prestatie is, als je het uit het hoofd doet, maar dat dat getal, als je het voor de volgende trekking indient geen grotere kans op winst biedt. Gelukkig besefte ik enkele weken later dat de kans er ook niet kleiner van werd en dat heb ik de heren dan verteld. Waarna ik meteen ontslag heb genomen.’
vrijdag 11 oktober 2024
Stijlvol wachten op een atoomduikboot
De parapluclub van Hoboken komt samen, elke week op donderdag om 14.30 om de choreografieën in te oefenen die hun verknochtheid aan het stedelijk leven uitbeelden. Vereisten om lid te worden zijn: zich elegant kleden, in het bezit zijn van een stevige neutraal gekleurde paraplu. (Vouwparaplu's worden niet getolereerd.)
De choreografie die we deze maand instuderen heet: "Stijlvol wachten op een atoomduikboot."
donderdag 10 oktober 2024
De vertaler
Gehoornde feetjes gezien
krant gelezen en nog eens gekeken
woensdag 9 oktober 2024
Ter zake (43)
HOOFDSTUK 3
dinsdag 8 oktober 2024
maandag 7 oktober 2024
Geniet ervan
zondag 6 oktober 2024
De huisarts
Ik ben huisarts en op een dag werd ik opgebeld door een dame die zei: ‘Ik heb uw hulp nodig, mijn dochter heeft zich al ontkleed.’ Ik vroeg hoe oud haar dochter was en ze antwoordde: ‘Zeventien.’
Ik repte me erheen en daar aangekomen vroeg ik meteen of ik haar dochter kon zien, want die had zich dus al ontkleed. Dat had ze me al doorgebeld.
‘Ja, inderdaad, maar ze heeft zich verstopt.’
‘Hoezo, ze heeft zich verstopt?’
‘Ja. Is dat een ziektebeeld?’
‘Doorgaans niet, kom laten we haar zoeken.’
We zochten overal, in alle kamers, zelfs in de tuin.
‘Misschien is ze naar het park?’
‘Naar het park?’ vroeg ik verbaasd, ‘dan kan ze niet erg ziek zijn.’
Ik liet de dame alleen.
Ze liet me glimlachend uit. Haar dochter was nog pril en dacht waarschijnlijk dat de wereld op haar wachtte. Haar regenjas en haar hoedje lagen op het dressoir.