Weinigen in die tijd wist nog wat een zwingerling was en zij die het wisten vertelden het niet verder. Alsof er was afgesproken dat met het verdonkeremanen van het woord ook datgene waar het voor stond binnen één generatie uit het collectief geheugen moest verdijnen. Dat lijkt ook te zijn gelukt want het is duidelijk dat vandaag de dag effectief niemand nog het woord kent.
Wat een zwemmend laken was, was ook niet helemaal duidelijk meer, maar met wat verbeelding kon men er zich nog wel iets bij voorstellen. Ook vandaag de dag zal men u waarschijnlijk zeggen dat een zwemmend laken een laken is dat kan zwemmen. Soms ligt het voor de hand. Men hoeft de dingen niet altijd met eigen ogen te hebben aanschouwd om erover te kunnen spreken.
Over het verband, of de relatie tussen de zwingerling en het zwemmende laken echter – omdat we niet meer weten wat het eerste feitelijk is – kunnen we slechts gissen.
Waren zij geliefden? Stiekeme beoefenaars van een verdwenen sport? Verzorgden zij dieren? Spraken zij een taal? En zo ja, allebei dezelfde?
Het ligt voor de hand dat het antwoord op deze vragen alleen kan komen van het zwemmende laken, of van een van haar of zijn afstammelingen. Maar ook hier wringt een schoentje. Als het verhaal al zou zijn overgeleverd dan is ons niet bekend door wie, en waarom het dan nu niet meer bekend zou zijn. Wat betekent dat de gebeurtenis of gebeurtenissen gewoon zijn verdwenen. Net zoals er in alle families en generaties zoveel verdwijnen op den duur, overal ter wereld.
In die zin moeten de zwingerling en het zwemmende laken ons in elk geval toch zeer nabij zijn. Als iets wat op onze tong ligt, maar waar we net even niet meer op komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten