In de tijd dat er op onze aarde nog wijsheid op overschot was ging ik daar, zoals zovelen, uiterst achteloos mee om. Her en der ritselde ik er wat van bij elkaar om het dan elders weer achteloos rond te strooien. Dat ging zo in die jaren. Soms maakte men er gewoon thee van.
Maar toen men er meer en meer van aan de weet kwam bleek dat wijsheid niet altijd is wat men er op het eerste zicht van denkt. Dat maakte het bijeengritselen ervan, en het dan weer achteloos rondstrooien ineens een heel stuk ingewikkelder. Thee werd er helemaal niet meer van geschonken.
Ik zeg dit allemaal gewoon maar in verband met het zekere, want dat is het enige wat we nu nog hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten