Als ik nu eens zou wist waar ik heen ga dan hoef ik mij niet meer achterna te lopen en zou ik zelfs voorsprong kunnen nemen om mezelf op te wachten en aan te moedigen (op de plaatsen waar het wat moeilijker is).
Maar zoals het nu is weet ik mij alleen maar achtervolgd, en ik slaag er niet in mijzelf, al is het maar voor even, af te schudden. Hoe onverwachts ik ook wegduik, naar links of rechts, wars van welke moraal ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten