Hij was van jongs af aan hoogst verbaasd, en daar heeft hij heel lang last van gehad.
Zelf heb ik zijn verbaasdheid altijd wel begrepen, in tegenstelling met de mensen met wie hij moest samenleven en die zij hem hoogst aanrekenden.
Dat was voor hem geen gemakkelijk leven, dat kan u zich vast wel voorstellen.
Uiteindelijk is hij zich gaan gedragen zoals de meesten en is hij zijn verbaasdheid minder en minder gaan tonen, en naarmate hij zich daarmee de dingen des levens makkelijker kon laten aanleunen werd zijn leven er iets makkelijker op. Zo stelde hij dat zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten