29.6.14

Verloochenen



Ik was thuis en maakte mij de bedenking dat ik niet graag verloochend zou worden toen er in de straat plots een auto luid begon te toeteren. Aangezien het late uur schoof ik mijn raam open en brulde of het niet wat stiller kon.
„Nee! Dat kan NIET!!!”
„En waarom niet?”
(Want ik vermoedde meteen een mechanisch defect.)
„Omdat wij op deze manier uiting geven aan ons euforisch geluk.”
Toch, omdat zij beleefde mensen bleken, stelden zij voor om een eind verderop te gaan toeteren.
Toen het weer helemaal rustig was vroeg ik mij ineens af waarom precies ik niet verloochend zou willen worden eigenlijk en daarbij had ik de indruk dat ik op weg was iets belangrijks over mezelf te zullen leren.



_________________________________________

Geen opmerkingen: