Kooplustig

Ik had ineens zin om een hoed te kopen. Maar wat voor een? Zo maar een? Nee, dat niet. Maar welk soort hoed dan? Dat wist ik niet. Ik kon er geen verzinnen.
En toch wilde ik een hoed kopen. Ik was namelijk kooplustig. Wat lastig. Ik raakte er helemaal van in de war.
Bovendien, als ik een hoed kocht, dan zou ik ineens een heel andere man lijken vermoedde ik, en ik wist niet of ik dat wel wilde. Eigenlijk niet.
Nee, uiteindelijk heb ik er dan maar van afgezien. Wat moet ik eigenlijk met een hoed als ik dan mezelf niet lijk, hield ik mij voor.
Natuurlijk was ik nog wel kooplustig. Nog altijd eigenlijk. Voorlopig beheers ik mij evenwel.



________________________________________

Verloochenen

Ik was thuis en maakte mij de bedenking dat ik niet graag verloochend zou worden toen er in de straat plots een auto luid begon te toeteren. Aangezien het late uur schoof ik mijn raam open en brulde of het niet wat stiller kon.
„Nee! Dat kan NIET!!!”
„En waarom niet?”
(Want ik vermoedde meteen een mechanisch defect.)
„Omdat wij op deze manier uiting geven aan ons euforisch geluk.”
Toch, omdat zij beleefde mensen bleken, stelden zij voor om een eind verderop te gaan toeteren.
Toen het weer helemaal rustig was vroeg ik mij ineens af waarom precies ik niet verloochend zou willen worden eigenlijk en daarbij had ik de indruk dat ik op weg was iets belangrijks over mezelf te zullen leren.



_________________________________________

Huerta en puerta

De een gaat met vakantie in zijn moestuin,
(als hij Spanjaard is dan wordt dat: huerta!)
Een ander gaat dan scheepjes kijken in een haven,
(maar een Spanjaard zegt dan: puerta!!!)

Akoestisch minderwaardig (Primitief gezongen tralala)

Wanneer op een zonnige lentedag in 19..
ineens orgelmuziek van Buxtehude weerklonk
overal op aarde, meende men dit
- in plaats van het als doorgaans te negeren -
als Èclairs sur l’Au-Delà van Messiaen te moeten duiden.
Nader onderzoek wees uit dat het hier ging om
alweer een voorbeeld van totaal
verkeerd begrepen messianisme.
(Toevallige opnamen van het fenomeen
werden echter nooit publiek gemaakt
„wegens akoestisch minderwaardig”) (1)


(1) Mensen die het meemaakten bootsten het na met een primitief gezongen tralala



________________________________________

Mijn talenten

Ik ben uitstekend
als verloren voorwerp

Ik ben uitstekend
als verloren voorwerp

Ik ben uitstekend
als verloren voorwerp

En ik heb aanleg
voor het herhalen van dingen



________________________________________

Onderscheidingsvermogen

Uiteraard is niet iedereen schuldig
of niet even schuldig
maar daar hoeven wij
bij het bestraffen
geen rekening mee te houden
toch?
Het moet
in de eerste plaats
vooruitgaan
met veel gegil en pijn en afwezigheid
zodat iedereen begrijpt dat wij rechtvaardig zijn
en onze plaats in het spotlicht hebben verdient
dank zij ons onderscheidingsvermogen



________________________________________

Hachelijk denken

Stel je voor
dat je de taal spreekt
ineens en meteen
dat je dan denkt
dat het allemaal ook
wel te begrijpen valt.
Dat kan toch
voor een meester in het
hachelijk denken?



________________________________________

De grote Fonzoc

Men zegt wel eens
dat de grote Fonzoc
zich manifesteert in de
gedaante van een leeuw,
maar dat uiteraard niet is.
Of toch niet echt.
Maar men zegt zoveel.
Beschouw het als entertainment!



________________________________________

Alleen op de wereld

Naarmate zij er niet in slaagden om
via telepathische weg gelijkgestemde
zielen te ontmoeten raakten
The Bollock Brothers
er van overtuigd dat zij alleen
op de wereld waren.



________________________________________

De achtste dag van de week

Met een namaakzwaardje
en een wit linnen doekje
werd tijdens een repetitie
(dus met weinig of zo goed als geen publiek!)
door een goochelaar van tweede garnituur
per ongeluk
de achtste dag van de week weggetoverd

maar niet helemaal
want soms duikt hij
nog op in diverse literaire genres
en zelfs in poëzie



________________________________________

Op een dag

Op zekere dag lukte het hem om zichzelf helemaal te vergeten, al meende hij zich toch nog even te herkennen in een op het nippertje nog onuitgesproken gedachte. Maar dit gebeurde tevens op een wolkenloze dag waardoor het eigenlijk niet echt telde, volgens zijn eigen strenge regels althans. En niemand anders had er wat van gemerkt.



________________________________________

Amerika dit, Amerika dat. Althans in grote lijnen.

Ik was Amerika vergeten.
Ik herinnerde er mij niets nog van.
Zoiets was mij nooit eerder overkomen.
Het was volkomen weg.
En precies dàn krijg je vragen uiteraard.
Amerika dit, Amerika dat.
Meteen heb je de naam dan ook van de man die niets van Amerika weet.
Zo gaat dat.
Inmiddels is het wel allemaal terug.
Althans, in grote lijnen.



________________________________________

Ooit en later

Er was ooit een man die voor zichzelf bloemen kocht omdat hij heel graag vriend met zichzelf wilde worden. Maar eigenlijk achtte hij zichzelf dat soort attenties niet waard. Ook niet de sjaal en de zeep en de champagne en het zelf gebakken brood, zodat hij zichzelf na verloop van tijd begon te ontlopen en uiteindelijk geen woord meer met zichzelf sprak. Het is van toen dat men begon te spreken over hem als zo’n stille man.



________________________________________

De man die alles wist

Op mijn advies begon de man die alles wist een hoop dingen te vergeten. Dat was voor zijn eigen bestwil. Eerst begon hij met gemakkelijke dingen: de stelling van Pythagoras en de juiste ligging van de Condroz. Daarna was het een dagje aan zee dat hij zich niet precies meer herinnerde. Dat is een gunstig teken, moedigde ik hem aan.
Het was toen hij zich niet meer herkende in zijn scheerspiegel dat ik doorkreeg dat het uit de hand kon lopen en ik raadde hem aan alle spiegels uit zijn huis te verwijderen (en ook meteen om zeker niet te vertrouwen op reflecties in uitstalramen).
Jarenlang antwoordde hij nog met goed wanneer ik hem vroeg hoe het met hem ging. Dat was een kwestie van elk ernstig gesprek uit de weg te gaan. Een houding waar ik alle begrip voor heb.



________________________________________

Zwijgzaamheid

Middels vrolijke activiteiten wisten wij de ons zo eigen zwijgzaamheid doorgaans goed te verhullen.



_______________________________

Woorden met iemand op de bodem van de zee

Woorden met iemand op de bodem van de zee:
"De wijsheid die zomaar voor het oprapen ligt, wat moeten wij daar eigenlijk mee?"
"Pardon?"
"De wijsheid die overal..."
"Wat zèg je nu?"
"Ik heb het over de wijsheid die zomaar voor het oprapen ligt, wat wij daar mee moeten?"
"Hoe kom je daar weer bij?"
"Ik dacht... ik dacht even aan al die wijsheid hier. Toch?"



________________________________________

Een eenvoudige opdracht

Toen kreeg ik een vlag om te planten in maagdelijk gebied. Een eenvoudige opdracht zou je denken.



________________________________________

Het begin van sprookjes.

Ik ben een varken met een heel lange snuit, zei de man tegen het meisje dat geloofde dat zij bij het begin van een sprookje was terecht gekomen. Wat toont hoe weinig zij eigenlijk over sprookjes wist.



__________________________________________