Toen zonder meer duidelijk was dat het meer op ons dorp afkwam (daar waren de begeleiders van het meer het unaniem over eens) ontstond er discussie. Of het meer met goede bedoelingen kwam, of met kwade.
Volgens de begeleiders van het meer namen we natuurlijk beter geen risico, en zij maanden ons aan om te evacueren. Zij kenden zelfs een berg waar we welkom waren, weze het tijdelijk.
De meesten onder ons - en het was per slot van rekening òns have en goed dat op het spel stond - waren echter niet zo zeker van de interpretatie van de begeleiders van het meer en vonden dat wij het meer het voordeel van de twijfel moesten geven. Zoveel ervaring met meren hadden wij en ook de begeleiders van het meer niet met meren. Waarom dan zo drastisch reageren?
Zo kwam het dat wij (in het begin waren we met weinigen, maar de aantallen groeiden samen met het vertrouwen en mettertijd), met een uitgebroken bad, een aquarium en een opblaasbaar zwembad op een oplegger, het meer tegemoet gingen en er wat water uitschepten en meenamen naar huis. Naar ons dorp dus. Om te zien hoe het zich zou gedragen.
Bleek dat het zich heel vloeiend integreerde. Natuurlijk nam het plaats in, maar dat doen onze patriottische monumenten ook, maar verder hadden wij er geen last mee. Integendeel, het bracht verkoeling.
We staan nu zelfs zo ver dat de meeste dorpelingen met enige trots eigenlijk (en aanvankelijk waren er een paar héél afhoudend), meer meer in huis hebben gehaald dan afgesproken! We hebben in feite al meer meer binnen gehaald dan de begeleiders van het meer technisch voor mogelijk hadden gehouden in hun conservatieve berekeningen.
Nu is er wel het curieuze feit dat er ook meer lijkt te verdwijnen. Vanzelf. Dorpelingen melden dat waar er gisteren nog meer was, dit in stilte zou zijn vertrokken. Daar valt op dit moment echter weinig zinnigs over te zeggen omdat het voor ons, die - laten we eerlijk zijn - dit soort fenomenen toch niet goed kennen, niet altijd duidelijk is of we het over oorspronkelijk meer hebben of over een vijver die door vermenging meer was geworden. Op die manier is het uiteraard niet te zeggen wat er precies is verdwenen.
Misschien ging het ook om een meer met getijden, opperden de begeleiders van het meer, die hun nederlaag nooit hebben kunnen verkroppen, en "dat zou toch wel duiden op een grove vorm van ondankbaarheid en onbetrouwbaarheid, nietwaar?"
Maar op die manier blijf je natuurlijk aan de gang, en dat wordt lastig want wij hebben nog wel andere zorgen in ons dorp. Zo zou de sneeuwgrens zich van ons aan het verwijderen zijn. En dat stelt een logistiek probleem voor de sneeuwvakanties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten