Hij was weer enorm gehaast.
Maar waarheen? Volgens ons wordt hij nergens verwacht.
Was het zo drìngend dat iedereen opzij moest?
Op noch om keek hij, zo'n haast.
En zo ging dat dus altijd met hem.
Ik heb het hem eens gevraagd:
"Zeg, wat is nu eigenlijk de bedoeling hiervan?"
"Bedoeling? Wat maakt dat uit? Het is om op te duiken. Ergens. Ineens."
Een opduiker dus.
Hier.
Of daar!
Met haken en ogen.
Goed, hij doet maar.
Zo ken ik er nog wel een paar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten