Het is een lichaamsdeel dat ik er sinds vanmorgen heb bij gekregen. Het moet er vannacht ineens aangegroeid zijn, tenzij het op heel ingenieuze wijze en geheel en al pijnloos is aangebracht natuurlijk. Het is vrij lang, deels behaard en het spreekt niet. Het voelt wat ruw, maar zeker niet onaangenaam aan. Misschien heeft het een sociale functie. Het zit zeker niet in de weg, maar ik merk dat ik voorzichtig moet zijn wanneer ik mijn broek aantrek en bij het zitten mag ik niet al te bruusk mijn evenwichtspunt verplaatsen, want het lijkt nogal makkelijk afgekneld . Omdat ik nog niet zeker weet waarvoor het dient toon ik het voorlopig maar niet aan mijn vrouw.
“Je hebt al zoveel nutteloze rommel”, zegt zij vaak.
“Is dit definitief?” vroeg ik aan het mannetje dat van in de hoek van de
kamer aandachtig al mijn bewegingen volgt en denkt dat ik hem niet zie,
al is het net door hem dat ik mij begon af te vragen wat er toch te zien viel.
“Dat beslist u zelf,” antwoordde hij zelfverzekerd, daarmee de
verantwoordelijkheid naar mij toeschuivend.
Kijk, zoiets noem ik nu professioneel. Het stelt mij enigszins gerust. We leven nog altijd in een vrij land.
2 opmerkingen:
Is er in het onderbewuste/bewuste van betreffende persoon misschien een verlangen man te zijn/worden? (ik weet namelijk niet hoe zo iets zou kunnen beginnen)
voor Vlindera:
Zo diep heb ik daar niet over nagedacht. Ik situeer het eerder in een periode nà een grote kernramp, en in een land waar de grens tussen collectief en individueel beslissingsrecht niet meer zo duidelijk is.
Verder, los van wat ik hierboven schrijf, heb ik de indruk dat u een nogal expliciet beeld hebt van wat er aan de hand zou kunnen zijn. Leuk!
Een reactie posten