Ik heb er mezelf van weten te overtuigen dat achter de grijsbruine morsigheid van de huizen en de mensen beslist een hoogstaand innerlijk leven, vervuld van hedendaagse en verleden cultuur moet woelen. Dat kan toch niet anders?
Alleen op die manier kan ik mij wat verwant voelen met bijvoorbeeld de ernstige meneer die mij in het Engels wist uit te leggen hoe je hier een tramticket koopt en er dan als een schicht vandoor ging. Of met het spichtige kamermeisje dat van het schrikken - toen we elk van onze kant gelijktijdig dezelfde hoek omkwamen, ik van links, zij van rechts - haast over de leuning van de trap naar beneden sprong. Ik vermoed dat beiden, de man en het meisje, elk op hun manier in gedachten nog vertoefden bij dat voortreffelijke boek, of die schitterende theatervoorstelling waarvan zij gisteren genoten. Het moet heerlijk zijn om je dagdagelijks leven op die manier weg te kunnen dromen als iets waar mee te leven valt. Een beetje zoals met een puist in je nek bijvoorbeeld.
Of is het omdat ik sneller in aap verander dan ik voor mezelf wil toegeven?
5 opmerkingen:
In deze tekst staat een woord dat ik haat. Daarom reageer ik hier verder niet op.
voor sodade:
Wat mij dan weer lichtjes verbijsterd achterlaat. (Als het om een spelfout gaat hoop ik dat u alsnog te vermurwen bent.)
Te vermurwen...?
Vooruit: het gaat niet om een spelfout, want dat zou ik wel aankaarten. Het is gewoon zoals ik eerder zei: een woord dat ik haat. Niet meer, niet minder.
voor sodade en eigenlijk voor iedereen:
Het is nooit mijn bedoeling met mijn tekstjes iemand te beledigen of pijn te doen.
Voor Blogbaas: glimlach.
Ik begrijp niet waarom u naar 'beledigen' verwijst. Het is wat mij betreft niet van die aard en ik hoopte dat u de absurditeit die aan mijn opmerking ten grondslag ligt zou zien, bijzonder omdat absurditeit toch een specialiteit van u is.
Ik had dus eigenlijk wel binnenpret bij uw 'lichtjes verbijsterd zijn'.
Kijk, ik word nog meer vermurwd. Op een tekst waar ik geen commentaar zou schrijven zit ik al aan reactie 3.
Het woord is banaal en de reden van mijn... afkeer is (on)verklaarbaar, behalve
- dat het geen deel uit maakt van het woordgebruik uit mijn streek,
- ik het in spreektaal nooit hoor
- en het op blogs al te vaak tegenkom. Maar... en dat is elders ook al gebeurd (bij Koen Fillet is men ooit begonnen galgje te spelen om het te achterhalen), vraag me niet welk woord het is, want dat zeg ik niet.
Een reactie posten