Ach wat integratie?

Ik kom zo nu en dan in een Marokkaans eethuis niet ver van mijn werk, om er een hartig ontbijt te nuttigen. Aanvankelijk was het wat wennen aan de crêpe Marocaine, de Harcha de Fez enz., maar na verloop van tijd begint de waard je te kennen (en omgekeerd) en krijg je vriendelijk uitgelegd hoe iemand met de juiste culturele bagage een Marokkaans ontbijt verorberd.
Ik kan dus niet langer beweren dat ik niet theoretisch onderlegd ben.

En toch!

Al twee keer op rij slaag ik erin het tafeltje vol te kliederen met honing zodat ik met het schaamrood tot achter mijn oren de waard, of zijn ober, moet vragen of hij het niet even schoon wil maken.
Hij doet dat dan met de glimlach, al hoor ik hem tegelijkertijd denken: "Dat heeft een vette job, zeeën van tijd om multicultureel te ontbijten en kan niet eens een pannenkoek eten zonder morsen."

Gelijk heeft hij!

Dus als ik nu "echte" Belgen hoor kafferen over allochtonen en integratie dan stel ik mij onmiddellijk de vraag:

"Jaja, maar kan jij wel eten zonder morsen?"