P.B., een collega van me, is een zeer aimabel man. Tussen het plannen maken om te vermageren door, heeft hij brochures op de kop kunnen tikken waarmee hij denkt bouwvakkers te plezieren. Zo blij als een kind was hij, tot hij de verpakking openmaakte: allemaal losse blaadjes zonder kaft.
Ik herinner mij niet meer of hij gevloekt heeft. Maar ik acht hem er wel toe in staat.
Inmiddels is hij twee dagen zoet geweest om een oplossing te vinden (een kaftje of zo), aangezien hij zijn brochures anders niet kan verspreiden.
Ik hoop dat hij een adequate oplossing vind omdat ik vrees dat het anders zijn zonnig humeur zal beïnvloeden.
Ondertussen herstel ik langzaam van iets dat mijn dokter niet weet te definiëren. Al denk ik dat ik straks toch naar de koorrepetitie ga. Het is ontspannend en ik hoop er een zaakje te kunnen regelen.
2 opmerkingen:
Welk zaakje Jan ?
Ik heb de kans 1500 tulpenbollen aan te kopen aan kostprijs. Dat mag ik niet laten liggen. Probleem is dat de firma Tremmerie niet rechtstreeks met mij wil onderhandelen omdat ik aan de basis lig van een belangrijke deal die ik achter hun rug met een Servisch zakenman heb beklonken.
Een reactie posten