Wie met mij wil aanpappen en begint met een openingszin als:
Als ik nu tegen u zeg: 'Is de lucht niet prachtig vandaag, de witte en grijze wolken en de manier waarop ze elkaar na hinkelen; en de toppen van de dennenbomen met hun groene naalden, zijdeachtig en helemaal onbewogen, ademloos, hoewel het beter is, en altijd beter zou zijn, als ze, de naalden, zwevend en zwiepend de wind van de orkaan die we onlangs hadden beter hadden doorstaan, deze schelle hemel doet me verlangen naar onrust, maar kijk, het is mooi vandaag"
Die is mij al na 'Is de lucht...' volledig kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten