Snider Jim zat nog steeds op de rand van zijn bed. Beduusd van het erotische visioen dat zijn geest had doorkruist. Het was alsof hij Canaria echt bij zich had gevoeld, haar aanwezigheid tastbaar, haar geur nog steeds in zijn neusgaten. Maar ze was weg, verdwenen in een naar waspoeder geurende dimensie die hij niet kon bereiken. Of dat dacht hij toch even. Het enige zekere was dat zij in zijn wasmachine was gekropen en dat die die haar had verzwolgen. Kon het hier om een magische poort gaan?
Jim's gedachten tolden rond als in een centrifuge. Hoe kon hij naar die naar waspoeder geurende dimensie gaan? Er moest een manier zijn om zijn wasmachine als poort te gebruiken. Een manier die ook hij kon gebruiken? Terwijl hij nadacht, viel zijn blik op zijn computerscherm op een bestand dat hij nooit eerder had gezien. Het bleek een eeuwenoude verhandeling over magische poorten en alternatieve dimensies te zijn, die iemand ooit - mensen hebben vaak vreemde hobbies - had gedigitaliseerd.
Met trillende handen scrolde hij door de tekst, veranderde de font van arial naar baskerville en begon te lezen. De tekst onthulde mysterieuze rituelen en symbolen die door de eeuwen heen waren doorgegeven. Zijn ogen bleven haken aan een passage over portalen die konden worden geopend door een combinatie van magische voorwerpen en rituele handelingen.
Jim stond op en liep naar de keuken. Daar, in de kast boven de gootsteen, vond hij wat hij zocht: een oude USB sleutel, die hij al enkele jaren bewaarde in een bokaal zout om hem intact te houden. Deze sleutel had ooit toebehoord aan zijn vader, een man die zijn tijd ver vooruit was geweest.
Terug in zijn slaapkamer verzamelde Jim de benodigdheden die het computerbestand beschreef: drie zaklampen, krijt, en een kom gevuld met Coca-Cola Light. Daarmee liep hij naar zijn washok, waar zijn wasmachine roerloos stil stond als een stille bewaker. Hij zette de kom met Coca-Cola Light naast de machine en tekende met het krijt een cirkel om het apparaat heen. In de cirkel tekende hij de symbolen die in het computerbestand niet alleen stonden beschreven, maar ook waren afgebeeld.
Met de zaklampen aangestoken en de USB sleutel stevig in zijn hand, begon Jim de spreuk uit het bestand op te zeggen. De woorden voelden digitaal, maar eveneens oud en krachtig op zijn tong. De lucht in het washok begon te trillen en er stak een lichte bries op. Dat ondanks dat er geen ramen waren, iets wat hij zijn architect altijd is blijven verwijten.
De wasmachine begon te brommen, alsof het reageerde op de fonetische trillingen van de spreuk. De Coca-Cola Light in de kom begon te draaien tegen de richting van de wijzers van het uurwerk in, en de symbolen om de wasmachine heen gloeiden zachtjes. Plotseling voelde Jim hij een sterke zuiging, die leek op wat hij in die erotische droom had gevoeld en hij voelde zich naar zijn wasmachine getrokken. Krachtiger dan ooit tevoren.
Diep ademhalend stapte hij dichterbij, de USB sleutel stevig in zijn hand geklemd. Hij hield hem omhoog en stak hem in de denkbeeldige USB poort slot in de deur van de wasmachine. Op dat moment ging er een schok door zijn arm, toch duwde hij de sleutel er helemaal in en wachtte af.
De deur van zijn wasmachine zwaaide open naar binnen en in plaats van de trommel vol wasgoed zag hij een draaikolk van licht en kleur. Zonder aarzelen stapte hij naar voren, de zuiging versterkte, en hij werd de draaikolk ingetrokken.
De wereld om hem heen vervaagde en voor een moment was er alleen licht en geluid en de herinnering aan Coca-Cola Light. Tot hij weer vaste grond onder zijn voeten voelde. Dan pas opende hij zijn ogen en zag zich omringd door een weelderig bos, verlicht door het zachte, gouden licht van een ondergaande zon.
In de verte hoorde hij een zachte, melodieuze stem die zijn naam fluisterde. Hij herkende de stem onmiddellijk: het was Canaria. (Waarom hij daar zo zeker van was blijft een raadsel!)
Hij besefte dat hij voor een groot avontuur stond. En dat het feit dat hij woordvoerder was hem in staat zou stellen zich door heel wat hachelijke situaties heen te lullen. Met de USB sleutel stevig in zijn hand, ging hij op de stem af, op zoek naar Canaria.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten