Er was eens een vrouw die zich maar wat graag met een treintje liet geselen door een gepensioneerd kaartjesknipper.
“Mevrouw, u bevindt zich in een eerste klasse coupé en u heeft geen geldig vervoerbewijs!"
“Edelachtbare,” zo antwoordde zij hem dan,
“Misschien kunnen wij dit anders regelen”,
waarop hij nog verbetener geselde:
“Ik ben een man van eer!"
Na een poosje blies hij dan op zijn oude spoorwegfluitje en zei steevast:
“Zo, de werkdag zit er op."
Dan gingen zij samen nog een kopje koffie drinken zodat de vrouw wat bij kon komen van de lichamelijke verrichtingen.
Vaak nodigde zij hem dan uit:
“Komt u niet eens bij mij langs, ik heb een prachtige miniatuurspoorweg die ik u wil laten zien."
Maar hij was een man van eer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten