Les 1 over overspel

Vol verwachting namen de cursisten de eerste richtlijnen tot zich:

"Wie nà de seks
de maan ziet knipogen
hoort zich weer om te draaien en
'Ik heb echt geen haast. Ik blijf nog wat bij jou,'
te fluisteren.
Verder denke men beter niet te ver vooruit.
Voor wie de maan niet ziet
spreekt dit uiteraard allemaal vanzelf!”

Achteraf werd in kleine groepjes wel nog wat gediscussieerd over het leergeld.


__________

Gehannes

„Kijk nu, ginder!”
„Wat spookt hij nu weer uit?”
„Hij heeft weer gevoelens denk ik”
„Krijgen we weer dàt gehannes."


__________

De dinosaurussen

De dinosaurussen hielden van dans en drank
en worstelden met gevoelens van liefde en trouw.

Al trokken sommigen zich los zo nu en dan
van het gewoel om na te denken over het leven

wat er eerst was: de dino of het ei?

Men koesterde hun namen en citeerde vaak hun werk

Maar het staat vast
dat het slecht met hen is afgelopen
en niemand weet waar zij echt hebben in geloofd.


__________

Alfabet

Uiteraard
zijn de wolken
een beweeglijk alfabet
waarin eenieder zelf
de waarheid kan lezen

Maar er valt
natuurlijk altijd
wel wat beters te doen.


__________

Een aforisme van oom Floris

Heel erg nieuw is een nieuw geluid doorgaans niet. Maar wel luid!


__________

Mogelijk

"Ja, hij blijft maar denken dat zoiets mogelijk is."


________

Zwart gat

J. bleek inderdaad een ware meester in het jongleren met gevoelens, maar later, toen ik hem wat beter had leren kennen gaf hij toe:

„Het blijft staren in een zwart gat."


__________

Waarin ik erg voorzichtig ben

„Kom, u mag mij eens naakt zien!” zei mijn buurvrouw.
Ik dacht dat ik haar verkeerd had begrepen.
„Naakt?” herhaalde ik.
„Ja, naakt. Ik sta hier helemaal naakt.”
Zoiets had ik mij al wel eens voorgesteld natuurlijk. Maar om op zo’n manier te worden aangesproken! Het was ook nog nooit bij mij opgekomen dat het zo eenvoudig kon gaan. Ik kende niemand die dat al had meegemaakt. Op deze manier bedoel ik.
„Nu dacht ik dat ik u verkeerd begrepen had,” zei ik lacherig.
„Neen hoor. Ik sta hier naakt. Van kop tot teen. Kom maar kijken. Teken maar een denkbeeldige deur en kom binnen.”
Dus tekende ik een denkbeeldige deur op de scheidingsmuur en ging kijken. Zij was inderdaad naakt. Behalve die pantoffeltjes dan.
„Wie had dat nu gedacht,” zei ik bij gebrek aan beter.
„Ja, zo zie je maar hé, waar een wil is is een weg!” antwoordde ze en ze bekeek zichzelf ook nog eens in de spiegel.
„Ik kan natuurlijk niet zo blijven rondlopen,” rondde zij dit bijzondere moment af, „ik kleed mij maar weer aan.”
„Ja, dat zou ik ook doen,” zei ik.
Ik ging weer terug langs waar ik was gekomen en gumde de denkbeeldige deur ook weer zorgvuldig weg.
In dit soort zaken ben ik erg voorzichtig weet u.


__________

Jan en Ingrid (Open relatie)

"Ja Ingrid, maar zo’n open relatie... dat lijkt mij toch nog behoorlijk gesloten hoor, telkens ik interesse toon toch!"


__________

Twee vrienden

„Op dat feest is mij weer iets overkomen.”
„Wat is er je dan overkomen?”
„Ach, dat zeg ik beter niet.”
„Je zegt het beter niet?”
„Nee, door altijd maar weer te gaan vertellen wat mij overkomt, kom ik er toch ook nooit uit.”
„Ja, daar heb je misschien wel gelijk.”
„Daarom vertel ik het maar niet.”
„Ja, ik zie wat je bedoelt.”
„Ja?”
„Het gaat dus weer om een vrouw?”
„Ja."


__________

Vredesduif 3.0

In alle stilte wordt aan de nieuwe vredesduif gewerkt!


__________

De stelling van Pythagoras

Terwijl hij haar voor de n^de maal in haar vijverdiepe ogen keek begon Jack zich af te vragen of Lady Windemere wel over de kennis beschikte die hij haar voor haar man had willen ontfutselen. Niets in haar voorkomen wees op een bovengemiddelde belangstelling, laat staan kennis, voor wiskunde.


__________

Niet omzien

"Kom, niet omzien, laat ze maar doen daar beneden."


__________

Onvoorbereid

Geheel onvoorbereid kwamen de kunstkenners in contact met een performance artiest en zij zochten dan ook onmiddellijk naar duiding:

"Dit moet zijn van nà dat zijn vrouw afscheid van hem heeft genomen."


__________

Klaroenman vs het journaille

Zoals zo veel superhelden las Klaroenman graag de verslagen van zijn laatste heldendaad in de krant, al bleef hij zich mateloos irriteren aan de onzorgvuldige journalistiek, die zonder de minste "fact checking" van wat getuigen zoal bazelen klakkeloze artikels produceert:

„Redding kondigde zich aan middels een onbestemd maar manhaftig trompetgeschal.”

Bij het lezen van zulke onzin verfrommelde Klaroenman zijn krant tot een prop om die met alle kracht tegen de muur te keilen:

„Een KLAROEN verdomme, een KLAROEN. Weten ze het nu nog niet!?"


__________

Wippen

"Maar heb jij dan echt nooit eens zin om met iemand anders te wippen?"


__________

Soms/Altijd

"Soms."
"Maar het is altijd soms."
"Het is ook altijd soms."
"Waarom zeg je dan niet altijd?"
"Omdat het altijd soms aanvoelt."
"Altijd?"
"Ja."
"O, ja. Ja, dat is soms moeilijk."


__________

Iemand als ik!

Ik ben zo iemand die op de dag van de domme vragen piekert of de vraag die ik stellen wil wel dom genoeg is en uiteindelijk dan ook geen vraag meer stel. Dat is natuurlijk dom, maar het strookt met de geest van de dag, al is het niet met de letter. Op alle andere dagen stelt het probleem zich omgekeerd, althans wat de eerste zin betreft.
U begrijpt toch wat ik bedoel? (Dit laatste is ook weer typisch een vraag waar iemand als ik mee zit, denk dus even na alvorens u antwoordt)


__________

Mechanisch atavisme

Boven het gekrijs van de passagiers uit
maakten de geluiden van de beffende bussen iets los bij hem.
Iets diep en primitief.


__________

Het gevoerde beleid

In de vrijstaat V, waar de goegemeente graag zichzelf bekijkt, werd door de overheid alweer een besluit getroffen dat geheel aan de wensen van hun onderhorigen beantwoordt. Vanaf 31 maart volgend jaar (eerder was technisch niet mogelijk) zullen overal in het straatbeeld spiegels worden aangebracht zodat het voor eenieder mogelijk wordt op eender welk moment wanneer men zich in de openbare ruimte bevind, na te gaan of men uiterlijk wel voldoet en zonodig kleine correcties kan aanbrengen, want ook daarvoor zal ruimte worden gecreëerd. Of plaats gemaakt, zoals zij het bondig formuleren.
Eerst zullen de hoofdstad en de provinciehoofdsteden bespiegeld worden, daarna volgen de andere steden en de landelijke gebieden, waarbij het bevolkingsaantal als criterium wordt genomen.
De betrokken overheden laten in hun persbericht ook weten dat dit project aan 750 voltijdse equivalenten werk zal verstrekken.
Uiteraard zal dit besluit slechts een eerste stap zijn, want nog voor wij dit bericht helemaal wisten te formuleren werd er al vanuit oppositiekringen (weliswaar "ten persoonlijken titel”) geopperd dat er best ook richtlijnen worden uitgevaardigd waardoor de gemiddelde burger die zich weerspiegeld zal zien een houvast krijgt wat betreft zijn publieke voorkomen. Wat dus wil zeggen dat ook de oppositie het in de kern eens is met het gevoerde beleid. Dit laatste ter bespiegeling voor onze eigen leiders.


__________

...

"Ben je nu nog altijd zo eenzaam?"


__________

Out of the Blue

Dit moet dan het sprookje zijn waarin zij eerst een stroom tekenden op de keukenvloer, waarin zij vervolgens - staande met het water tot net onder hun heupen - hun hengels uitwierpen, in de zalige zekerheid dat er die dag wel veel vis moest zitten. Want zij waren per slot toch scheppers!
Wat er daarna gebeurde, dit is echter pure veronderstelling, moet zijn dat de ene, omdat hij ineens zijn evenwicht verloor, zich vastklampte aan de andere en dat zij op die manier samen verdronken zijn.
Ja, dat is eigenlijk is de enige uitleg die de vondst van twee verdronken vissers aan de oever van een rivier getekend met blauw en groen krijt, drie hoog in een keuken, enigszins aannemelijk maakt.
Tenzij je denkt aan de absurde wraak van een tovenaar, dan stierven zij inderdaad zomaar, out of the blue. Maar ik zie niet in waarom je dat zou denken, dit is per slot toch het sprookje waarin zij eerst een stroom tekenden op de keukenvloer.


__________

Het zoekende brein van Prof Piccard

Sedert Prof. Piccard op de bodem van de diepste zee had rondgelopen
beschikte hij over de gave zich de dingen te herinneren die hem nog niet overkomen waren.
Van toen af, en naarmate hij ouder werd steeds meer en meer, alvorens zich aan een nieuw experiment te wagen (wie herinnert zich zijn trompetgeschal bij de oude wallen van Jericho?) zonderde hij zich steevast af om, zo zeggen zij die hem menen echt gekend te hebben, zich ook nog dat éne wat iedereen gewoonlijk ontgaat te mogen herinneren.


__________

Interview met een polyglotte toen zij nog jong was

„Een taal leren om telkens weer opnieuw de dingen te horen die ik nooit zal kunnen begrijpen, dààr gaat het om,” zei de vrouw die ondanks alles niet voor polyglot wilde doorgaan, in een interview in 1958,
dat ik na haar dood terugvond tussen een van haar vele spraakkunsten naast talloze recepten waarvan zij blijkbaar overtuigd was dat zij die ooit bereiden zou wanneer zij gelukkig geworden was.


__________

Nog een foto van Jan en Ingrid

„Oei Jan, kijk hier, nog een foto van jou en je ex, die mag nu toch eindelijk weg?”
„Maar nee Chantal, ik sta daar ook aan jou te denken!"


__________

Ik wil je zo graag iets vertellen...

De inktvis
die niet wist van onmogelijke liefde
sloop
omdat hij haar afwezig wist
op het totaal van al zijn armen
heel behoedzaam de drempel over van het huis van de vrouw
van wie hij zielsveel was gaan houden.

Er was iets in de manier waarop zij liep!

Eerst dacht hij aan de keukentafel
maar bevreesd voor inkijk liep hij verder door
haar kamer in
om daar
op de grote spiegel
die hem aan de zee herinnerde

„Ik wil je zo graag iets vertellen…”

op te schrijven

en dat was maar het begin van zijn boodschap
(geheel geschreven met zijn eigen inkt.)


__________

Het oog van de schrijver

Toen de schrijver de vraag kreeg van hoe hij telkens weer aan de eerste zin van zijn verhalen kwam vertelde hij dat die hem aangereikt werd door een man met een pancarte die doorgaans `s ochtends aan de overkant van de straat aan zijn raam voorbijliep.
De volgende ochtend toen hij wakker werd met naast hem de vrouw die hem die vraag gesteld had (het was de eerste keer dat zulks hem overkwam) keek hij werktuigelijk naar buiten en wees:

„Kijk, daar loopt hij!”
„Ik zie niemand,” antwoordde zij verbaasd.
„O, misschien moet je er wel oog voor hebben."


__________

Bergop

Achteraf besef je dat je overal naartoe had kunnen fietsen met de fiets die je toen had.
Met de fiets die je nu hebt, een betere, lijkt dat alweer niet zo evident, want net als toen lijkt alles altijd bergop.


__________

Een aforisme van oom Floris

Mag je er eigenlijk wel van uitgaan dat wie het voor bekeken houdt, het ook werkelijk bekeken heeft?


__________