Vermoeden

"Ja, na verloop van tijd ga je wel wat vermoeden."
"Je vermoedt dus iets?"
"Ja, dat mag je wel zo stellen."
"Maar wat vermoed je dan precies?"
"Ik weet niet of ik dat wel moet zeggen."
"Je weet niet of je dat wel moet zeggen?"
"Ja, een mens vermoedt zo snel dingen en wie weet wat men niet allemaal gaat denken, op basis van een vermoeden dus."
"Ja, ergens begrijp ik dat wel."
"Daarom hou ik mijn vermoeden voor mezelf."
"Je houdt je vermoeden dus voor jezelf?"
"Ja."
"Maar je vermoedt toch wel degelijk iets!?"
"Ja, iets wel ja."
"Dus toch iets."
"Ja, maar 't is maar een vermoeden hé."