Het is niet altijd goed om mee te willen tellen. Zo is er de gebeurtenis met de mannen die in meer en mindere mate meetelden en daar elk de gevolgen van droegen.
De ene, die in zekere mate dacht dat hij meetelde, nam daar genoegen mee en leefde lang.
De andere, die vond dat hij niet genoeg meetelde, klom op een ladder om zo op te gaan in een wolk die op zeker ogenblik wel zou veranderen in een schaap of iets anders telbaars dat uiteindelijk wel door iemand zou worden meegeteld. Zo moest zijn bestaan op een of andere manier zin krijgen, al was het maar als iets van een groter geheel.
Toen hij daarbij omkwam vond iedereen het maar normaal dat wie zo droomt van zijn ladder valt en zijn nek breekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten