Uiteindelijk zal alles verzonnen blijken!
Dat van de vrouw die het karakter van haar beste vriendin leende om indruk te maken op Flor de Allesbegrijper alhoewel zij op dat ogenblik nog niet kon weten dat Flor de Allesbegrijper inderdààd een allesbegrijper was en dat het lenen van andermans karakter dus overbodig was geweest.
Achteraf, toen zij elkaar héél goed kenden, kwam uit dat een en ander bovendien ook dubbelop was aangezien Flor wel alles begrèèp maar in die periode van zijn leven, door allerlei voorvalletjes, over heel weinig zelfvertrouwen beschikte en al héél blij was dat zij gewoon met hem uit wilde, want uiteraard was zij bloedstollend mooi vanuit zijn standpunt bekeken.
Of kortom, zijn verwachtingen waren laag gespannen geweest.
Ook verzonnen is dat, terwijl Flor en de vrouw die het karakter van haar beste vriendin had geleend al tijdens hun eerste afspraakje het geluk van hun leven in elkaar ontwaarden en wederzijds al meteen véél verder gingen dan zij op voorhand van plan waren geweest of hadden durven hopen, dat die beste vriendin (op dat moment dus zonder noemenswaardig karakter!) precies dàn werd ontvoerd door een psychopaat die met haar beslist allerlei vrouwonwaardige dingen zou uithalen (en daar al een heel klein beetje mee was begonnen door haar roomsoezen te voeren), ware het niet dat (het toeval is inderdaad onvoorspelbaar!) hij in zijn boze opzet werd gestoord door Rolf de Superhond (in feite het afsplitsbaar alter ego van Flor de Allesbegrijper), op een manier die alle beschrijving tart en die in tal van interviews legendarisch wordt genoemd. Japanners nemen in deze context zelfs het woordje sugoi in de mond!
Absoluut verzonnen is dat pas hèèl onlangs, toch vele jaren later nu, de vrouw met het geleende karakter, omdat zij Flor inmiddels door en door kent, zich bij een loslippige vriendin liet ontvallen dat Flor tijdens die eerste ontmoeting, eventjes maar toch, wat afwezig had geleken. Je zou natuurlijk voor minder, zo in volle afsplitsing!
Op basis van dit soort verzinsels blijkt, meen ik, dat een verhaal niet noodzakelijk echt is als het echt is. Echt!
2 opmerkingen:
Al is een verzinsel nog zo snel, de kern achterhaalt hem wel... (zoiets was het toch of vergis ik me nu echt)
Zoals mijn oud-oom altijd zei: 'waar afsplitsingen zijn, is leven'!
Een reactie posten