Zij deed teken dat ik stil moest zijn en kijken.
"Daar gaan onze laatste drie inzichten," fluisterde zij, toen ik eindelijk de gestalten ontwaarde.
Het is mij een raadsel hoe zij ze zo makkelijk herkende, maar goed, zij heeft daar wel oog voor.
Ik bleef ze nakijken tot zij uit het zicht waren.
Verder weet ik niet wat het eigenlijk te betekenen heeft, dat ze zijn vertrokken bedoel ik. Echt missen doe ik ze niet. Bovendien lees ik alle dagen de krant.
1 opmerking:
Zou dit nu vrijheid zijn?
Een reactie posten