Voor het eerst in haar leven aanschouwde zij een kamer waar nog nooit gelachen is, al was zij zich daar niet van bewust. Daarna had zij wel enige dagen last van een lichte, onbestemde droefheid, maar dat weet zij aan het sombere weer. Zo gaat dat in milieus waar men niet verder pleegt te kijken dan zijn neus lang is en geen oog heeft voor alledaagse tragiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten