Niettegenstaande alles op voorhand was afgesproken ging ik toch zeer behoedzaam te werk en benaderde ik de holle boom van Emile Durkheim met de grootste omzichtigheid, vanuit de schaduwkant van het bos. Ik betaste de bast van de boom en voelde boven mijn hoofd de roestige knop van een bel. Ik drukte erop en haast op hetzelfde moment werd er een touwladder uitgegooid. Ik tuurde om me heen in het donker om er zeker van te zijn dat niemand mij was gevolgd, wat op zich overbodig hoorde te zijn aangezien niemand van mijn afspraak op de hoogte was. Maar er was mij gevraagd om alleen te komen.
Ik klom moeizaam omhoog en hees mezelf in een ruim studievertrek. Daar zat hij, Emile Durkheim, sociologue et pédagogue.
"U hebt het goed gevonden?"
"Ja."
"En u bent niet gevolgd?"
"Neen."
"Goed."
"Wil u mij dan nu toelichting verschaffen over uw methodologie? Over het verband tussen het sociale en het individuele?"
"Natuurlijk, dat was de afspraak."
Drie uur lang verschafte Professeur Durkheim mij inzicht in zijn denken en corrigeerde hij de misverstanden die er in de loop der jaren over zijn werk zijn gerezen.
"U begrijpt toch dat dit onder ons blijft."
"Hoe bedoelt u, Professeur."
"Dat dit vertrouwelijk is en pas openbaar gemaakt kan worden wanneer godsdienst volledig is vervangen door nieuwe sociale vormen."
"Ik, ik..."
Ik was verbijsterd en nam nogal warrig afscheid zonder, wat ik slim vond van mezelf, duidelijke beloften te doen. Echter, nog voor ik weer voet op vaste bodem zette werd ik vastgegrepen door ruwe knuisten, die voor ik besefte wat er aan de hand was, een strop rond mijn nek legden en mij snel weer ophesen.
"Excusez nous," was het laatste wat ik hoorde voor ik mijn bewustzijn verloor.
Voor de politie was het zelfmoord natuurlijk.
Achteraf besef ik nu wel dat wanneer men je om solidariteit vraagt, je dit niet straffeloos kan negeren.
6 opmerkingen:
Bloedstollend, Blogbaas. Ook al gaf de beginzin aan dat alles op voorhand afgesproken was.
voor jevski:
De manier waarop ik de holle boom moest benaderen was afgesproken. de rest niet zo precies!
En de afloop? Tja... de moraal van dit verhaal is dat je met sociologen altijd goed moet uitkijken!
Ik volg je, Blogbaas, 't is uitkijken met al die ogen. Om nog te zwijgen van de isten. Vooral als hun kabinetten gefundeerd zijn, op holle bomen.
Omdat die man zijn voeten de grond raken en hij niet kan opgehangen worden is het noodzakelijk dat hij zijn tong afknipt, teneinde het stilzwijgen te behouden.
De onstelpbare bloeding die daarop volgde was uiteindelijk de doodsoorzaak.
De politie heeft correct besloten dat het om zelfmoord ging.
Een ultieme daad.
Pfff, ik had geen zin om Durkheim te bekijken. Ik heb iets tegen die mens.
voor jevski:
... holle bomen die galmen van holle praat.
voor sodade:
Ik ben ook niet echt een Durkheim fan, maar ik ben de naam 4 keer tegengekomen deze week, vandaar dat ik hem ook maar gebruikte.
Een reactie posten