Het klopt dat ik de waarde van een voorwerp – een vulpen bijvoorbeeld – hoger inschat wanneer ik hard heb moeten werken om het te verkrijgen, in tegenstelling tot wanneer ik het zomaar heb gekregen. Natuurlijk begrijp ik wel dat dit niet noodzakelijk een coherente manier van denken is. Even incoherent als een voorkeur hebben voor een bepaalde dag van de week. Die voorkeur heb ik ook. Momenteel vind ik maandagen de leukste dagen. Dan is nu het moment gekomen om toe te geven dat ik enkele jaren geleden toevlucht zocht in een tempel in Japan om er van mijn demonen te worden verlost. Ik kreeg tijdelijk verlichting, maar geen verlossing. Het argument dat kinderarbeid in sommige landen moet worden getolereerd omdat het in de locale cultuur past, kan in zekere zin ook worden omgekeerd: de kromspraak van politici in westerse landen moet worden getolereerd omdat die past in de locale cultuur en gewoonten. Het volhouden van deze onzin, zonder financiële vergoeding, valt mij steeds moeilijker. Ik vernam pas onlangs dat er van Hemingway een valiesje met manuscripten gestolen zou zijn op een perron in Parijs. Hij zou zoveel bagage hebben gehad dat hij ze niet allemaal in het oog kon houden. Tot overmaat van ramp had hij geen dubbels. Eigen schuld dikke bult, zou je kunnen zeggen. Met dit soort al dan niet apocriefe vertelsels creëert men een leemte in de harten van mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten