Vroeger, veel meer dan nu, ging er men van uit dat een baard bepaalde (goede) karaktertrekken van een man in de verf zette. Dat heette ‘het aardje van het baardje’. Het leidde tot groteske maatschappelijke ontwikkelingen. Een ervan was de dagbaard. Een dagbaard was onderdeel van een set van zeven waarmee het geïnteresseerde mannen mogelijk werd gemaakt elke dag van de week een van hun meer specifiek eigenschappen op subtiele manier te uiten. Hun rechtschapenheid bijvoorbeeld. Sets met nog meer baarden vonden geen ingang omdat een teveel aan goede eigenschappen door de man (en de vrouw) in de straat toch eerder als een teken van onbetrouwbaarheid werden beschouwd. (En dit vreemd genoeg met het argument dat wie valse baarden draagt in principe al onbetrouwbaar is.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten