Ik ging mij aanmelden. Er waren al heel wat kandidaten vòòr mij.
“Jij lijkt niet echt het type,” zeiden zij, “Je lijkt wel zo iemand die voor rechtvaardigheid gaat. Wat denk jij dat jij hier kan doen?”
“Ik stel mij ter beschikking,” zei ik.
Daar moesten zij hard om lachen.
“Ter beschikking, waarvoor dan?”
“Voor een warme samenleving.”
“Een warme samenleving?” riepen zij ongelovig.
“Ja, daar wil ik mij steentje toe bijdragen.
Zij keken elkaar aan. “Je denkt toch niet dat dàt de bedoeling is?”
“O nee?” antwoordde ik, “heb ik het dan weer verkeerd begrepen? Dat zijn toch de woorden die men gebruikt?”
Ik herhaalde nog eens dat ik anders wel ter beschikking stond, maar ze keken mij meewarig aan.
Toen ik ’s avonds slapen ging vroeg ik mij af waarom ik mij weer ter beschikking was gaan stellen. Het ging niet om de warme samenleving. Dat had men mij laten begrijpen.
 |
| Illustratie: Gerhard Glück |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten