Er was eens een man die elke dag een nieuwe schanddaad wilde plegen, of een verwoestend bevel uitschreeuwen. Hoewel hij braaf was van inborst. Een schandelijk mens was hij geenszins.Hij koesterde ook niet elke dag bloeddorstige gedachten. Hoe sloeg zijn hond niet, en zijn vrouw héél zelden. Meestal per ongeluk. Hij kon het ook niet goed verwoorden, vanwaar de drang om schanddaden te plegen of om te schreeuwen? Hij had geen eelt in zijn handen. Natuurlijk wist hij wat er aan zat te komen, maar dat weet iedereen. Voor de rest zag niemand hem staan. Dus laten we het maar niet meer over hem hebben en verder snellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten