In een museum ontmoette ik een oude wijze vrouw die mij vertelde dat zij helemaal niet oud was maar in feite heel jong (maar zeker wel wijs) en dat het museum er niet toe deed maar wel de tijd die we hadden en dat ik hààr niet ontmoet had maar zij mij en dat zij best tijd wilde nemen om mij te doen begrijpen dat ik niet de man was die ik dacht te zijn in een museum dat er niet toe deed maar wel de tijd en dat het beste wat ik kon doen was haar bij de hand te nemen en samen de tijd in te wandelen om te leren begrijpen dat ik misschien niet de man was die ik dacht te zijn maar een ander en dat de kans zelfs heel reëel was dat wij geen van beiden uitendelijk op dezelfde plaats in de tijd terecht zouden komen door samen hand in hand uit het museum te vertrekken maar dat wij elkaar voorlopig wel aan elkaar konden vastklampen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten