woensdag 22 juni 2016

Bespiegeling van een tangodanser



Als ik zeg: 

“Ik loop op mijn laatste benen,” 

dan geloof ik niet dat er iemand is die zal denken dat ik al eerder één of meerdere paren benen versleten zou hebben. Mocht dat wel het geval zijn, ik bedoel dat ik inderdaad één of meerdere paren benen zou versleten hebben en niet dat iemand dat denken zou, dan zou dat ook betekenen dat ik een totaal ander, veel actiever, leven geleid zou hebben dan nu het geval is, want, zeker in mijn geval, verslijt je je benen niet zo maar. En ze groeien ook niet zo maar aan nà slijtage. Of wel uiteraard, want in het geval dat ik inderdaad al een of meerdere paren benen zou hebben versleten, zou wederaangroei uiteraard ook niet uitgesloten zijn. En in dàt geval weet ik haast zeker dat de slijtage te wijten zou zijn aan mijn levenspassie: 
het tangodansen!

Geen opmerkingen: