“We gaan nooit meer terug."
“Neen, beslist niet."
Over dat punt waren de twee mannen het alvast roerend eens.
“Zo erg als toen wil het niet meer meemaken."
“Neen, ik ook niet."
“Kijk eens wat een litteken op mijn borst."
“Ja, ik heb er ook nog een op mijn rug."
“Zo erg heb ik het nooit beleefd."
“Neen, dat wens ik ook niemand toe."
Daarna gingen zij elk hun eigen weg, geen van beiden durfde hopen dat voortaan alles als vanzelf zou beter gaan. Nochtans een verleidelijke gedachte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten