Begrijpen en vertrouwd

"Hebben wij elkaar ooit wel begrepen?"
"Neen, zeker niet!"
"Maar toch wel vertrouwd?"
"Ja, altijd!!"

Uitzicht op zee

Van het woord
stroomafwaarts
alleen kan je
waarschijnlijk
niet leven
het zijn maar
drie lettergrepen
en een mens verwacht
toch wel meer,
iets met
uitzicht op zee

Knuffelen

"Maar dat knuffelen vroeger, hoe ging dat dan alweer?"
“Ik denk zò, op deze manier... min of meer..."
“Vreemd, ik herinner het mij lichtjes anders."
"Doe het dan zelf, als je het weer beter weet."

Metafoor

“Je beseft toch wel dat dit de perfecte metafoor is voor ons leven?"
“Metafoor... wat zeg je het weer ingewikkeld!”

Drieoog

In het land van de tweeogigen is drieoog koning!

Gelachen in het leven

"Wat zit je hier nu weer te zitten?"
“Ach schat, ik heb te veel gelachen in het leven."
“Ja, met mij zeker!"

Een aforisme van oom Floris

Heel wat liefdes zijn niet gedoemd om te mislukken, maar om niet te zijn.

Een aforisme van oom Floris

Vanaf wanneer houden we rekening met de mening van zindelijk gemaakte kinderen?

Schaduwen

Omdat de mensen hier denken dat hun schaduw naakt is komen zij niet buiten als de zon schijnt. Het is een vorm van respect die er van jongs af aan wordt ingestampt. Er zouden eens twee schaduwen over elkaar heen kunnen glijden!
Het verklaart misschien meteen hoe het komt dat zij meesters zijn - binnenshuis - in schaduwspelen. Dit betreft evenwel uitsluitend gelegenheden onder intimi. Vaak spontaan ontstaande.
Hun componisten proberen vaak te verklanken hoe zij zich op die zalige momenten voelen. Als buitenstaanders moeten wij het daarmee doen, al staat het ons natuurlijk vrij om in dit verband trompet te leren.

Een aforisme van oom Floris

Bescheidenheid is een sieraad dat nog te weinig mensen dragen.

Een aforisme van oom Floris

Bliffende honden baten niet!

De wind

De wind verzamelt niet alleen hoeden en bankbiljetten, schepen en bladeren van bomen en planten, maar ook al onze gesprekken. Hij beschikt eveneens over een iets kleinere, maar beslist indrukwekkende, verzameling stadsplannen en kinderballons.
Het zijn die ballons die terug ons naar al de rest zouden kunnen leiden, maar dat is zoals wij weten nog niemand gelukt. Wel is zeker dat overal waar de wind is langsgekomen er gelukkige en minder gelukkige mensen zijn en dat wij hierbij ook de kinderen moeten rekenen, wat ons zo onrechtvaardig lijkt.

(Met dank aan Zoë Deharme)

Zonnige zondag

Misschien moet je van de zonnige zondag
waarop wij elkaar voor het eerst kusten
alleen maar onthouden dat het zonnig was.

Verslag voor een koning

Wat er precies stond kon ik niet goed meer lezen,
maar het was geloof ik het volgende:
“Ik ben de vorige die hen hoorde zingen
van hop marianneke stroop in ’t kanneke
al waren zij zich daar niet bewust van.
Het was afgrijselijk. Terwijl zij doorgaans
voor voorbeeldig doorgaan.
Maar ik zeg niks hoor. Het komt ooit van pas.
En dan zal ik denken:
“Zie je wel."
Of
“Jazeker."
Dat beloof ik.

Rattenraadsels

Het zijn uiteraard ratten die het hardst zullen lachen met rattengrappen, maar om rattenraadsels te begrijpen moet je zelf een rat zijn. En dan is er nog hun muziek!

Een aforisme van oom Floris

Optimaal zou natuurlijk zijn
als beslissingen genomen werden
met gezond verstand
èn met verstand van zaken!

Verleidelijke gedachte

“We gaan nooit meer terug."
“Neen, beslist niet."
Over dat punt waren de twee mannen het alvast roerend eens.
“Zo erg als toen wil het niet meer meemaken."
“Neen, ik ook niet."
“Kijk eens wat een litteken op mijn borst."
“Ja, ik heb er ook nog een op mijn rug."
“Zo erg heb ik het nooit beleefd."
“Neen, dat wens ik ook niemand toe."
Daarna gingen zij elk hun eigen weg, geen van beiden durfde hopen dat voortaan alles als vanzelf zou beter gaan. Nochtans een verleidelijke gedachte.

De wenende godin

Er was eens enerzijds de godin die, omdat het haar verboden was om te kijken in het gelaat van haar geliefde - de koning van de maan - met haar tranen de zeven wereldzeeën vulde, terwijl anderzijds, volgens aardse wetenschappers, de getijden op aarde te maken zouden hebben met de aantrekkingskracht tussen zon en maan. Wie de invloed van het geloof in goddelijke zaken onderkent begrijpt natuurlijk dat de zaken niet zo eenvoudig zijn en gaat er van uit dat de godin altijd is blijven wenen en dat het haar tranen zijn die de koning van de maan niet onberoerd laten.

Eenvoudig

“Ben jij het?"
“Neen, ik ben een totaal nieuwe man met heel andere geuren die jouw leven nu eens echt op zijn kop komt zetten."
“En hoe lang zal dat duren?"
“Voor altijd natuurlijk."
"En daarna?"
“Hebben we toch recht op ons eigen persoonlijk geluk om op terug te vallen?"
“Dat vind ik nogal eenvoudig."
“Zo eenvoudig is het toch!"
"... als ik er maar in geloof zeker?"

Jan en Ingrid en de heel eenvoudige dingen

“Ja Ingrid. Komt het nooit eens bij je op dat er heel eenvoudige dingen zijn die op een of andere manier nooit gezegd geraken?"
“Nee, eigenlijk niet Jan. Heb je enkele voorbeelden?"
“Dat is nu precies wat ik probeer te zeggen, Ingrid."
“Misschien zeg je toch niet genoeg Jan."

Met ons

“Het is zo dat wij blije mannen onder elkaar
er in de loop der jaren in geslaagd zijn
om de wijsheid van de muren te leren likken,
wat onze positieve levenshouding afdoende
verklaart, ziet u?"
“Het gerucht dat jullie nog maar weinig dorsten?"
“Precies."
Meer informatie - en wij hebben het veelvuldig geprobeerd -
kregen wij nooit los, over waar die muren stonden, bijvoorbeeld,
of hoe de aldus verworven wijsheid niet beter gedeeld kon worden,
met hen die het leven toch iets ernstiger bekeken.
Met ons dus.

De gewezen denker

Na zevenentwintig jaren en een dag of wat was hij ineens weer thuis.
“Waar heb jij al die tijd gezeten,” vroeg zijn vrouw handenwringend, want het was toch een hele schok.
“Ik ben een nu een gewezen denker,” vatte hij het relationeel hiaat kort samen.
“En wat denk je dan voortaan aan te vangen, hier?"
“Ach, laten we het daar morgen over hebben,” verschoof hij als vanouds het onderwerp voor zich uit.
’s Anderendaags bracht zijn vrouw het gesprek evenwel niet meer op dit onderwerp: omdat je de dingen in het leven ook niet tarten moet, zoals zij zichzelf een kijk op het leven aangemeten had.
Zo verwierf de gewezen denker toch maar weer zijn plaatsje bij de haard.

Over de horizon

Ik mocht eens in de ogen staren van een man die dacht dat ik een veel makkelijker leventje lijd dan hij. Maar hoe ik ook staarde, het bracht hem niet op andere gedachten. Uiteindelijk was ik het die mijn blik als eerste afwendde.
"Nu denkt hij zeker dat ik mij ervoor schaam," dacht ik, maar toen ik hem wilde uitleggen dat de dingen nooit zo eenvoudig zijn als men moge denken was hij al over de horizon verdwenen.

Prettiger tegengestelde

Je zal maar zwemmen in je geld en verdrinken in je zwembad! (Terwijl omgekeerd veel leuker is, toch?)

Bouwen aan geluk

"Dit is toch wel de goede manier van werken?"
"'tuurlijk, hoe zou het anders, we bouwen toch aan ons geluk?"

De geur van castagnetten

"Neen, vandaag niet, ik voel mij nogal opgeschort."
“Opgeschort."
“Ja, onverheven eigenlijk."
“Ja, dat begrijp ik beter."
“Komt door de geur van castagnetten."
“Die heb je hier toch niet?"
“Ik mis hem al veel te lang."
"Het is een geur van vroeger."
"En van ver!"

Een aforisme van oom Floris

Het is voor een mens erg gemakkelijk om zich het leven voor te stellen zoals het niet is.

Rekenles

Toen zij jong was werd zij wel eens gevolgd door netjes opeenvolgende getallen en zij deed dan net of zij hen niet zag.
“Ach, je hebt nog tijd genoeg om te leren rekenen,” lachte haar moeder dan, wanneer zij het er thuis over had.

Een aforisme van oom Floris

Te weinig duiding en te veel prietpraat zijn de twee benen waarop de media de democratie mank laten lopen.

Besturen

Wat er ook gebeurde, zij die gezworen hadden nooit achterom te kijken in het leven, hielden kranig vol. En ja hoor, ooit gingen zij het land besturen.

"..."

"Nu zitten we hier."
“Ja…"
“..."
“Zullen we het daar maar bij laten?"