Ik bond de waarheid vast op mijn fiets en ben er meer langs berg en dal getrokken om haar te tonen aan alle volkeren die ik ontdekken zou.
“Mooi,” zeiden die steevast toen ze de waarheid zagen, waaruit ik leerde (ja, ik reisde toch ook een beetje om te leren) dat de waarheid zeker mooi is. Hoe of waar je haar ook bekijkt dus.
Op een dag kreeg ik echter problemen met mijn fiets, een broekspijp en het gewicht van de waarheid (want dat was niet onaanzienlijk), waardoor ik ten val kwam. Toen begreep ik meteen dat de waarheid ook kwetsen kan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten