Hetzelfde schuitje

"Zou er ons iets ontgaan zijn?"
"Zwijg, we zitten in hetzelfde schuitje. We moeten roeien met de riemen die we hebben.

Shane McLaughlin (2)

Vaak probeerde Shane McLaughlin,
de man die niet wist wat feesten was,
zich voor te stellen wat hij eigenlijk miste.

Wat Jan wordt

"O Jan, ik ben zo bang, hoe moeten wij worden wat we willen zijn?"
“Ach Ingrid, wees niet bang, ik denk soms dat ik voor een groot stuk al helemaal ben wat ik later worden zal. Ook voor jou komt het wel in orde hoor, begrijp je wat ik bedoel?"
“Neen, Jan, ik denk dat je weer iets zegt wat je zelf niet begrijpt. Al heb je wat dat eerste betreft misschien wel gelijk."
“Ja?"
“Ja, maar weet ik weet niet of jij wel zeker bent dat je dàt wil."

Een aforisme van oom Floris

Elke sprong in het ongewisse begint met een aanloop!

Shane McLaughlin?

Het bedenken van een nieuwe superheld deed de auteur met enorm veel gevoel voor dramatiek, maar dat was schijn voor het merendeel, want in feite was hij daar gisteravond al opgekomen:
“Shane McLaughlin."
Of nee,
GOLOG SCHONFF-NOJC!!!
(Want het was naar zijn gevoel een buitenaardse.)

Verbijstering

Ja, het was een gevoel van verbijstering dat J. overviel, toen hij na een moeilijke klim, ergens in een Europees berggebied, eenmaal boven gekomen, op een volwassen leeuwin stootte, een leeuwin in wier kop hij het gezicht van zijn van hem vervreemde vrouw herkende.

Paremiogram 4

De waarheid ligt altijd

-...op het puntje van mijn tong
-...in het midden
-...aan de omstandigheden waarin men ze vertelt
-...op het oorkussen van de duivel
-...ergens aan
-...aan het eind van de tunnel!

Stil op aarde

Eens,
op een moment dat het
heel stil was op aarde,
zo stil dat men een naald
had kunnen horen vallen

als er op dat moment een naald
gevallen was uiteraard - wat niet het
geval was, want dan had men het
dus beslist wel gehoord -,

welnu,
op dàt moment stond
niemand er bij stil dat
het heel stil was op aarde

en dat aangezien men zich in die tijd
reeds met vreemde rituelen inliet,

jawel.

Benen

“Wil je mijn benen eens zien?” bood hij aan.
“Je benen?” Ik vond het een raar aanbod.
“Ja, ik heb vrouwenbenen gekregen. Ineens. Ik werd er onlangs wakker mee."
Inderdaad, ik vond hem al een tijdje zo’n oneigenlijk gangetje hebben, dus dàt was de verklaring.
“O, ik dacht dat je aan de drank was,” antwoordde ik, zijn woelig gevoelsleven kennende.
“Neen hoor, niks drank. Het zijn vrouwenbenen, kijk maar,” en hij trok zijn broek uit.
Ik keek, en waarachtig, hij had twee gave vrouwenbenen.
“Ongelofelijk,” prees ik hem, omdat de juiste woorden mij niet meteen te binnen vielen.
“Ja hé,” beaamde hij, terwijl hij ze zelf ook nog eens nauwlettend monsterde. Voor de zoveelste keer waarschijnlijk.
“Het veranderd natuurlijk hoe ik in het leven sta,” verklaarde hij ineens.
Dat begreep ik uiteraard ook wel.
“Maar we blijven toch vrienden?

De beste stuurlui...

Ineens kreeg het spreekwoord - "De beste stuurlui staan aan wal" - voor hem een bijzondere betekenis.

De waarheid is niet alleen mooi!

Ik bond de waarheid vast op mijn fiets en ben er meer langs berg en dal getrokken om haar te tonen aan alle volkeren die ik ontdekken zou.
“Mooi,” zeiden die steevast toen ze de waarheid zagen, waaruit ik leerde (ja, ik reisde toch ook een beetje om te leren) dat de waarheid zeker mooi is. Hoe of waar je haar ook bekijkt dus.
Op een dag kreeg ik echter problemen met mijn fiets, een broekspijp en het gewicht van de waarheid (want dat was niet onaanzienlijk), waardoor ik ten val kwam. Toen begreep ik meteen dat de waarheid ook kwetsen kan!

Een aforisme van oom Floris

Je kan in het leven niet àlle cookies blijven weigeren!

Ogen

“Daarvoor heb ik jouw ogen nodig!"
“Mijn ogen?"
“Jazeker."
“Kan het ook niet met mijn hersens?"
“Neen, je ogen!"
“Mijn ogen, ècht?"
“Ja."
“Die liggen in een bokaal naast mijn bed in de slaapkamer."

Ik blijf het altijd vreemd vinden, waar mensen zoal hun ogen hebben.

Jan en Ingrid in historische context

"Al goed Ingrid, maar vòòr je iets doet wil ik dat je goed nadenkt over de historische context waarin wij ons bevinden, dat is toch wel het mìnste!"

Slagvaardig, ad rem en aantrekkelijk

Ja, ik was ook veel liever slagvaardig, ad rem en aantrekkelijk geweest

Voorgekauwde antwoorden

Ik nam per ongeluk de verkeerde deur (ik was spontaan ingegaan op de uitnodiging van een vrouw met wie ik enkele dagen eerder een goed gesprek had gehad) en bevond mij in een ruim kantoor. Ik liep door het vertrek naar de enige andere deur met het bordje “uitgang” en kwam weer in een ander kantoor, waar ik nog net een man hoorde vloeken. Op zijn bureau lagen een hele stapel formulieren en een kapot nietapparaat.
“Verdomme, hier moet je ook altijd met prullen werken.”
Ik probeerde even om hem te helpen en het apparaat te herstellen, maar slaagde daar ook niet in.
“Laat maar,” zei hij, “Dit is trouwens jouw werk helemaal niet, en als ze zien (- hierbij wees hij met zijn kin naar de deur waarlangs ik net was binnengekomen -) dat we hier zoveel tijd in steken komen dààr weer problemen van."

Ik liep door nog tal van gangen in de hoop bij de flat uit te komen waar die vrouw op mij wachtte. Soms had ik het gevoel heel dichtbij te zijn. Maar in de plaats van bij haar kwam ik terecht bij een dienst waar men vragen van gewone burgers beantwoordde op basis van een vastgelegd scenario van voorgekauwde antwoorden.
Een oude grijze man wees mij een stoel aan en zette mij aan het werk. Hij zei dat het zeker met mij in orde zou komen, maar ik mocht nooit opgeven en blijven geloven.
In de maanden en jaren daarna groeide ik uit tot een volwaardig element. Iedereen was altijd heel vriendelijk tegen mij.
Elke avond overdenk ik nog steeds waarom het allemaal uiteindelijk zo is gelopen, en hoe ik mij toch heb weten te schikken.

Evident

Je gelooft het niet natuurlijk maar
ik probeer in iedereen die mij begroet
iets van jou te herkennen,
want als dat gebeurt
gebeurt misschien ook wel het omgekeerde,
dat is evident

De meisjes

Alle hiep-hiep-hoeraatjes nog aan toe,
dachten de jongens, dat vader dit zo lang
voor zich alleen heeft weten te houden...
De meisjes dachten ook iets in die zin.

Rare slotzin van een veel langer verhaal

… maar ’s zondags
als we braaf waren geweest
nam vader ons mee
naar de schoorvoeters,
die hij ons met geloten ogen
waarnemen leerde,
zodat wij hen nu -
en zij zijn nog met heel velen -
horen komen aanlopen!
Hoe zij met zichzelf schaken
daarentegen is nauwelijks
hoorbaar.

Op ervaring gebaseerd vrij gedichtje

Ja hoor,
er was een lichtbak
aan het eind van
de tunnel

Muzikale terrorist

Niet echt in stilte
is het alsmaar oefenen
ter perfectie van zijn aanslag,
want ooit weet hij ons te vinden,
hij, de muzikale terrorist!

Browser

"Maar toch, schat, bekijk het allemaal eens met een àndere browser."
"..."

Paremiogram 3

Het tipje van

-... de ijsberg
-... de paal boven water
-... het neusje van de zalm
-... de waarheid kwetst ook al een beetje
-... een verklikker balsemt de ziel al wie zoekt

Vraag en antwoord

"O schat, en ik die zo gehoopt had dat jij de juiste vragen had voor al mijn antwoorden."

Een aforisme van oom Floris

Wie zichzelf alsmaar wegcijfert
moet eens goed nadenken over
die manier van boekhouden.

De een meer dan de ander

Iets of wat beschroomd wees zij mij hem aan,
“Daar is ie, de zelfbevrijder,” fluisterde zij er bij,
waarna zij zich schielijk van mij verwijderde.
Natuurlijk ken ik de achtergrond niet, maar
ik denk dat een mens zich van heel wat dingen
bevrijden wil, de een al wat meer dan de ander.

De kleren...

Nagels met koppen slaan,
daar ben ik altijd op gekleed,
daarom dat ik er niet echt ben
voor jou

Op mijn manier

Ach, maak je maar geen zorgen om mij, ik bekijk de dingen gewoon op mijn manier."

Paremiogram 2

Dankbaarheid is

- ... ’s werelds loon
- ... onverwacht
- ... het geheugen van het hart
- ... een vergissing die je recht kan zetten
- ... leuk!

Paremiogram 1

Gedeelde smart is...

- ... halve smart
- ... het halve werk
- ... vermenigvuldigbaar
- ... beleefd
- ... uitzonderlijk