maandag 31 december 2012

Een andere benadering

Een man ontwaakt en merkt dat zijn vrouw hem heeft verlaten en dat zijn schaduw met haar mee is gegaan.
Aangezien ook hij de oude gezegden vreest die zeggen dat een man zonder schaduw niet lang meer te leven heeft verkoopt hij wat hem nog rest aan hebben en houden en wacht verder op zijn nakende dood.
De dood in de gedaante van een insect dat slechts overleeft op mannen zonder schaduw heeft in weken niets meer gegeten en verscheurt hem eerder dan verwacht om daarna te veranderen in een zoveelste zinloos zonnestelsel dat enkele jaren later wordt opgemerkt door een astronoom die er een naam (eigenlijk een nummer) aan geeft waardoor het bestaan ervan nu officieel is.
Dit soort nieuws evenwel is wel het laatste wat een vrouw die met twee schaduwen leeft kan interesseren want leven met twee schaduwen breng je niet zomaar in verband met kosmische gebeurtenissen. Dat vergt een andere benadering.


_____

vrijdag 28 december 2012

Poederkoffie

Toen de Thermos verscheen werd hij onmiddellijk diep en vurig aanbeden. Dat kunnen wij afleiden uit het grote aantal opgebrande kaarsen, de vele achtergelaten persoonlijke voorwerpen en foto's, en uit tal van brieven waarin om redding wordt gesmeekt.
Hieruit blijkt duidelijk dat aan de Thermos ook een  enorme kracht en goedertierenheid werd toebedacht.
Na verloop van tijd is de toeloop echter steeds minder geworden. Het geloof in wonderen is inderdaad tijdgebonden! Bovendien is er tegenwoordig ook poederkoffie op de markt, die beter beantwoordt aan onze eigentijdse noden. En dan zwijgen wij wij nog over de pads met hun bijhorende machines. Die zijn helemaal wonderbaarlijk.
Wie weet, als een en ander blijft evolueren, zal men in de toekomst het bestaan van de Thermos zelfs in twijfel gaan trekken.


_____

donderdag 27 december 2012

De andere aanpak

Een man schreef een brief naar God met de vraag welk soort problemen die dan NIET helpt oplossen.
Ook hij kreeg nooit antwoord.


_____

woensdag 26 december 2012

Suske en Wiske!

Wiske was Schanulleke weer eens kwijt en kwam mij smeken om mee op zoek te gaan. Ik maakte haar duidelijk dat als ik alleen maar daar goed voor ben, dat zij dan maar zelf haar plan moest trekken, zelfs ik heb een bepaalde vorm van eergevoel. Trouwens, waarom vroeg zij het niet aan Suske? Daar trekt zij veel meer mee op!
Toen ik wat later toevallig ook Suske tegen het lijf liep kon ik het niet laten hem er op aan te spreken. Hij zei "dat zij nu eenmaal zo'n eenzijdig karakter heeft en dat ik te veel verwacht van een vrouw met haar verleden en opvoeding."


_____

dinsdag 25 december 2012

Te veel of te weinig

Er is een man die iedereen geeft waar hij recht op heeft en wie vindt dat hij op méér recht heeft krijgt dat er nog bij. Vindt iemand dat hij te véél heeft, dan neemt hij dat zonder morren terug.
Dat zulks zich in een sprookjeswereld afspeelt is uiteraard duidelijk voor u, indien niet dan leeft u daar waarschijnlijk zèlf, maar dan weet u eveneens dat u dus ergens terecht kan indien u te veel of te weinig hebt waarvan u recht op heeft. Aarzel niet!


_____

maandag 24 december 2012

De laatste haven

Vroeger, toen men gemiddeld 8 jaar in rusthuis De Laatste Haven verbleef, waren de bewoners er vief, en ja, zelfs gelukkig.
Om meer mensen van dit geluk te laten proeven besloot Het Management de gemiddelde verblijfsduur naar 6,7 jaar op te voeren en bleek hier zeer succesvol in, zodat nu ook andere maatregelen worden overwogen.


_____

zaterdag 22 december 2012

Politieke wetenschappen

"Maar hoe stuur je nu zo'n populistische partij?"
"Eenvoudig, het is een kwestie van dezelfde neus in alle richtingen."


_____

vrijdag 21 december 2012

Russische romanfiguur

Hij viel op een meisje wier enige betrachting het was om een Russische Romanfiguur te worden. Aanvankelijk steunde hij haar. Hij leerde mee de moeilijke taal en samen volgden zij Russische kooklessen. Dat bleek voor haar evenwel allemaal niet genoeg en luisterend naar de verleidelijke stem van haar ambitie verhuisde zij eerst naar Moskou en later naar een dorpje ergens voorbij Irkoetsk. "Om de sfeer op te snuiven en kennis te maken met hedendaagse Russische auteurs op zoek naar een romanfiguur natuurlijk!"

Zo vèr ging zijn liefde uiteindelijk niet, al probeerde hij wel alle hedendaagse romans te lezen in de hoop een glimpje op te vangen van een vrouw die vol Slavische Melancholie een triest maar waardig lot aanvaardt en draagt, in de wetenschap dat hoeveel offers men ook brengt, niet iedereen zijn deel krijgt.


_____

donderdag 20 december 2012

Een debacle

"Zal ik u eens laten blozen?" zei het meisje.
"Probeer maar, ik ben benieuwd."
"Mag ik echt?"
"Zeker," daagde ik uit.
"Goed," lachte zij op schalkse wijze en zij maakte tal van bewegingen en bedenkingen die op mij weinig indruk maakten.
"Je kan het niet hé?"
"Nee," en zij liep zelf blozend weg.
Wat een debacle, dacht ik toen.


_____

woensdag 19 december 2012

Vooral

Mannen komen van voor en van achter, van boven en vanonder, van ver of van uit de buurt.
Ook van links en van rechts en rechtop en ondersteboven, wit of zwart, en achterstevoren (zeldzaam), in vele getale, gewichten en maten.
De ene als het regent en de ander als het giet.
Sommige moet je zelf gaan halen want dat soort "komt niet".
Vrouwen moeten vooral hopen.


_____

dinsdag 18 december 2012

De krant



Als N. zich op een krant abonneerde dan was dat niet om zich te informeren over de wereld die buiten hem lag. Integendeel. Hij knipte dan zorgvuldig het vierenvijftigste woord van elk artikel dat minstens zoveel woorden telde uit, en legde de knipsels op een rij op zijn keukentafel.
Dan, bij een kopje thee, rangschikte hij de woorden van die dag tot een voor hem begrijpelijk bericht.
"Het is op deze manier dat ik tot een wereld kom op mijn maat," placht hij te verklaren.
In de loop der jaren werd het nieuws steeds pijnlijker en gewelddadiger en achter zijn rug zegden hulpverleners zijn abonnement op.


_____

maandag 17 december 2012

Hoe de dood komt

"Soms is het of ik buiten een auto met draaiende motor hoor."
"Ja. De dood komt in vele gedaanten."


_____

zaterdag 15 december 2012

Binnenpret

De zee
heeft zoveel haren
dat je ze niet ziet,
daarom dat een kaalkop
zo van wind geniet!


_____

vrijdag 14 december 2012

De groeten van Ginger

Nu mijn vrouw een volwaardig medium is geworden kom ik indirect in contact met mensen waarvan ik tot nu toe altijd dacht dat zij buiten mijn sociaal bereik lagen. Blijkt dat de meesten van hen vaak heel gewoon, zelfs nederig zijn gebleven. Of het door hun huidige situatie geworden zijn.
Zo kwam zij onlangs in aanraking - op vraag van een tapdanser - met Fred Astaire, en toen ik haar vanochtend hielp met het sluiten van de rits van haar kleed herinnerde zij zich ineens dat ik ook de groeten had van Ginger.
"Ginger?"
"Rogers."
De groeten van Ginger Rogers! Wie kan dat tegenwoordig nog zeggen?


_____

donderdag 13 december 2012

De spijsvertering van de koe

De spijsvertering van de koe is een wonderlijk en ingewikkeld gebeuren.
Het voedsel, hoofdzakelijk gras, komt eerst in de pens, de grootste maag van de koe. Als die pens vol is komt het voedsel in kleine stukjes, en grassprietjes zijn al zo klein, het gaat hier dus om het fijne werk, terug in de mond, zodat de koe het kan herkauwen. Dat herkauwde voedsel wordt verder verteerd in de netmaag. In de boekmaag wordt vrijwel alle vocht uit het voedsel gehaald. En als laatste wordt het voedsel in de lebmaag zò fijngemaakt, dat het in de darmen kan worden opgenomen.
In de darmen van de koe worden alle belangrijke voedingsstoffen in het bloed opgenomen en door het koeienlichaam gevoerd. Tussen twee haakjes, deze voedingsstoffen komen ook in de uier, waar de melk wordt gevormd.
Het feit dat koeien zo intensief bezig zijn met hun spijsvertering, maakt dat zij zich in tegenstelling tot de dolfijn, of zelfs maar de hond, niet kunnen inlaten met het redden van mensen, zoals vaak in films en TV feuilletons wordt onderwezen. Ook ethisch kunnen zij dit niet verantwoorden.


_____

Een aforisme van oom Floris



Verveling is de vulling van de tand des tijds!


_____

woensdag 12 december 2012

De godin

Zolang S op de stranden en vuilnisbelten organische en niet-organische ledematen en andere onderdelen van dieren, machines, dromen en mensen jutte om er in haar werkplaats vreemdsoortige, maar heel herkenbare - als dusdanig - wezens mee te scheppen, die zij daarna, na er via tal van holten en uitsteeksels, leven in te hebben geasemd, losliet in de ons bekende wereld, die de hare had kunnen zijn, zolang was er niets aan de hand. De problemen begonnen toen men haar Godin begon te noemen en haar schepsels vervormde naar haar evenbeeld.


_____

dinsdag 11 december 2012

Jazeker

Als een hond op straat
zijn pijp uit zijn bek neemt
om jou met de steel aan te wijzen
en dan zegt,
- misschien wel in het Frans -
dat je dringend naar een psychiater moet,
neem van mij aan,
dan is dat zo.
Jazeker.


_____

maandag 10 december 2012

De verandering van de wereld

Er was eens een man die ook iets aan de wereld wilde veranderen. Hij deed dat uiteindelijk niet door een steen te verleggen, maar door er een terug te leggen.


_____

zondag 9 december 2012

Anagrammen

Hij besloot alleen nog maar in anagrammen te spreken.
"Waar ben jij geweest?"
"..."
"En van hoe laat tot hoe laat?" peilde zij verder.
Hij staarde voor zich uit in het besef dat het niet voor de hand lag.
"Zie je, ik heb zo mijn vermoedens, zeker als jij blijft zwijgen!", beschuldigde zij nu haast onverholen.
"..."
Nee, hij was niet goed in anagrammen, dat begreep hij nu wel.

zaterdag 8 december 2012

Nieuwe omgangsvormen

Ik had afspraak met een man die altijd klaar staat, maar hij was er niet.
Dat vond ik nogal onlogisch, tot ik besloot dat hij waarschijnlijk niet voor alles en iedereen tegelijk klaar kon staan en dat ik zijn talent verwarde met alomtegenwoordigheid.
Daarna was er ook een voorval met een vrouw die overal onvindbaar is, wat ik meteen ook onlogisch meende te zijn, tot ik mij de man die altijd klaar staat herinnerde. Misschien hoorden zij wel - op hun manier dan - samen!
Dit werd door vele bronnen tegengesproken, maar men hield steeds een slag om de arm want er zijn tegenwoordig zoveel nieuwe omgangsvormen dat men het nooit zeker weet.


_____

vrijdag 7 december 2012

Vraagstelling

Als reeds vele jaren aangestormd komend auteur wil ik nu graag toch eens testen of ik wel het publiek bereik dat ik ambieer: de heiligen met een halo!
Indien u zo meteen, met een flukse beweging omhoog wil kijken, of voor een spiegel springen, om visueel uit te maken of u een halo hebt (de heiligheid vloeit daar uit voort), wil u mij dan melden wat u zag? Ik trek dan wel mijn conclusies.


_____

donderdag 6 december 2012

De insiders (toneelstuk van en voor outsiders)

Aan weerskanten op een podium staan twee stoelen, in het midden een tafel met een stoel. Achteraan, in het midden, een deur.
Het toneelstuk telt 5 acteurs: 2 insiders, 1 dame, 1 outsider, 1 geüniformeerd personage.



***


Er wordt op de deur geklopt en de dame doet open.

"Ik ben hier in verband met de advertentie." - zegt de man die aanklopte
"O, u bent kandidaat insider, komt u maar binnen." - de man doet een pas naar voren, de kamer in.
"Maak ik kans?"
"Zeker, in feite bent u het al!"
"Ja?"
"Wil u links insider of rechts insider zijn" - dame wijst naar twee stoelen een aan elke kant van het vertrek.
"Rechts."
"Gaat u dan maar daar zitten en laten we wachten."
"Wachten?"
"Op de volgende kandidaat." - dame neemt plaats aan de tafel in het midden.


Ongeveer een minuutje hangt er een ongemakkelijke stilte tussen de personages, terwijl op de achtergrond (de buitenwereld) flarden van speeches en verklaringen van machthebbers (politici, bankdirecteurs, managers van wielerploegen, religieuze leiders, enz…) klinken. Dan wordt weer op de deur geklopt en maakt de dame weer open.


"Ik ben hier in verband met de advertentie." - zegt de man die aanklopt.
"Voor kandidaat insider, komt u maar binnen." - zegt de dame en de man doet een pas naar voren, de kamer in.
"Maak ik kans?"
"Natuurlijk, gaat u maar zitten! - dame wijst naar de lege stoel en zegt tegen hem, Zo, u bent onze linkse insider.daarna tegen allebei Zoals jullie weten zijn insiders op de hoogte. Dat doen ze door goed te luisteren."

"Goed te luisteren?" - zeggen beide insiders unisono
"Precies. Succes!" - dame verlaat het vertrek.

Op de achtergrond zwellen de flarden van uitspraken opnieuw aan en de insiders luisteren geconcentreerd. Naarmate de flarden en de inhoud waarover het gaat chaotischer worden, worden ook de gebaren en uitdrukkingen van de insiders chaotischer. (duurt ongeveer 20 minuten). Dan stormen plots twee nieuwe personages de kamer binnen, één in een uniform, de andere wijst naar de insiders en schreeuwt:


"Arresteer hen, het zijn insiders, zij hebben het altijd geweten maar hebben nooit iets gedaan!"



EINDE


_____


woensdag 5 december 2012

Zielsverwantschap

Ik had weer stille gevoelens voor een ander.
"Wil je kennis maken met mijn zielsverwant," knipoogde zij.
Ik was reuze benieuwd. Je hoort zo veel over zielsverwantschap tegenwoordig.
"Je zielsverwant?"
"Ja, hij zit hiernaast."
Ik had hem al wel een keer eerder in haar buurt gezien.
"Ik dacht dat het de tuinman was."
"Neen hoor. Dat is de tuinman niet. Het is mijn zielsverwant. Kijk maar. Hij is nergens zonverbrand en heeft schone handen."
Ik keek en zag inderdaad nergens zonverbrandheid of vieze handen.
"Tja…" veel anders wist ik niet te zegen.
"Precies," antwoordde zij. Even bleef zij peinzend kijken naar haar zielsverwant. Tot ze ineens weer knipoogde en zei:
"Maar er is veel meer in het leven dan zielsverwantschap uiteraard."
Dat laatste begreep ik veel beter!


_____

dinsdag 4 december 2012

Het stadhuis

Alleen het onwaarschijnlijk toeval wist er voor te zorgen dat de man met de soldateske gedachten en de vrouw - een meisje nog - met wanhopige neigingen elkaar ontmoetten achter het stadhuis. Zij hadden daar allebei afspraak met een totaal ander iemand, maar geen van die twee kwam uiteindelijk naar de plaats van afspraak, waardoor de man met de soldateske gedachten en de vrouw (ik herhaal: een meisje nog, en dus heel impressionabel) met wanhopige neigingen wel genoopt waren elkaar aan te spreken.

"Ben jij?"
"Ja, jij toch ook?"
"Ja."

Het was ondertussen hard gaan regenen en omdat zij weinig geld op zak hadden en zij via het internet al heel wat over elkaar meenden te weten sloegen zij enkele fazen over en ging hij met haar mee naar huis.

"Ik meende dat jij van seringen hield, maar hier staan alleen maar vetplanten!"
"Maar ik en toch allergisch!?"
"…"
"Als je roken wil kan dat op het balkon."
"Ik heb nooit gerookt!"
"O!?"

Gesprekken die tot enorme misverstanden en teleurstelling hadden kunnen leiden over zich anders voordoen vielen evenwel allemaal mee want zij waren nog jong en goed in het zien wat zij wilden zien.

Hij bekoorde en verleidde haar met zijn soldateske gedachten die op een of andere manier richting gaven aan haar wanhopige neigingen. Heel lang leefden zij samen een leven gekenmerkt door discipline, dril en wegcijfering.

Het had allemaal zo anders kunnen lopen, maar dat liep het niet.


_____

maandag 3 december 2012

De steen

Er was eens een man die dacht dat hij zijn hele leven lang actief en nuttig moest zijn op tal van vlakken. Tot hij in gesprek raakte met een steen die hem op het tegendeel wees.

"Bekijk mij nu!"

Onze man dacht heel lang na over deze ontmoeting en het gesprek dat ontegensprekelijk een diepe boodschap moest behelzen.

Dat de steen later tot gravel werd vermalen en uitgesmeerd werd over een te herstellen tennisveld kwam hij nooit te weten.


_____

zaterdag 1 december 2012

In de put

Ik kwam er achter dat al heel erg lang mijn vrienden mij in een put wilden laten zakken. Daarna duurde het des te langer voor zij mij van hun zonderlinge wens wisten te overtuigen, maar goed, omwille van de vriendschap gaf ik uiteindelijk toch toe. Niet zonder mijn directe familie van de afspraak op de hoogte te hebben gebracht.

Zij namen mee naar een volgens hen uitermate geschikte put en toonden mij het touw, een gareel eigenlijk, waarin zij mij zouden opbinden om mij dan neer te laten. Het zag er inderdaad stevig en betrouwbaar uit.

"En ik hoef verder niets te doen? Niets rapporteren of zo, op regelmatige basis?"
"Neen hoor," lachten zij, "je gewoon door ons laten zakken volstaat!"

Zij hesen mij daarna in de put en lieten mij zoals afgesproken zakken. Meter voor meter, zonder schokken, zonder dat ik ook maar heen of weer wiegde. Het leek wel of zij geoefend hadden. Haast machinaal, vermoedde ik even.

Al vlug kon ik het daglicht niet meer ontwaren en bevond ik mij in het pikkedonker. Hoe diep een put toch kan zijn.

En ik blijf maar zakken, zonder besef van tijd of ruimte. Ook heb ik het gevoel dat het einde nog lang niet in aantocht is. En nu ik er over hang na te denken, over ophijsen hebben mijn vrienden eigenlijk niets gezegd.


_____