Zoals u weet zijn wetenschappelijke inzichten vaak volkomen ontoereikend om een antwoord te geven op de vragen van onze kinderen, maar omdat religieuze verzinsels al helemaal niet goed voor hen zijn blijven er alleen maar de sprookjes over om een en ander bevattelijk uit te leggen. Sprookjes zoals dat van het ei dat meer dan één keer gelegd is, om maar één voorbeeld te noemen, kunnen heel wat kindergepieker voorkomen mocht u worden geconfronteerd met de pertinente vraag of een ei meer dan één keer gelegd kan worden. In het kort gaat dat als volgt:
Vroeger, heel lang geleden uiteraard, waren alle eieren rond. Kan je je dat voorstellen ? Helemaal rond, zo rond als knikkers eigenlijk, maar die bestonden toen nog niet. En de wereld stelde het buitengewoon goed met die ronde eieren. Niemand die klaagde of stilletjes zuchtte van "Stel nu dat eieren niet rond waren, maar wat als zij ..."
Tot op zekere dag er een eitje was dat diep over de dingen nadacht en daarbij, jawel, van totaal nieuwe uitgangspunten durfde uit te gaan. Precies op een van de vele momenten dat alle andere eieren stilletjes lagen te dromen en te genieten van hun volmaakte rondigheid verzuchtte dit bijzondere eitje ineens, luider dan het bedoelde eigenlijk want het was meer bij zichzelf:
"Weet je, ik ben twéé keer gelegd!"
"Wa-at?" schreeuwden alle andere eieren door elkaar, want zoiets hadden zij nog nooit gehoord, "Twéé keer gelegd? Hoe kom je daar nu weer bij?"
"Dat voel ik gewoon," was het antwoord, "Ik voel dat gewoon! En misschien zijn jullie ook wel twee keer gelegd, maar zijn jullie gewoon minder fijngevoelig dan ik om het te weten."
Die zat! Want de eieren in die tijd mochten dan wel rond zijn en dromerig van inborst, het was en bleef een feit dat zij open stonden voor de meningen en inzichten van andersdenkenden. Anders bleef je als ei toch maar vast zitten in je evolutie als het ware, wisten zij op basis van vorige inzichten. Onmiddellijk ontstond er een collectief geroezemoes en een zenuwachtig onder elkaar af- en aanrollen wat er op wees dat de ronde eieren bijzonder diep over deze uitspraak nadachten en dat er , op basis van de gedachte van ons eitje dat dacht dat het meer dan één keer gelegd was, misschien wel een totaal nieuwe levensvisie zat aan te komen. Een visie die veel meer zou passen bij hun moderne leven!
Na enkele dagen was het inderdaad zo ver, en het rondste ei van allen nam plechtig het woord:
"Onze kleine Ronde heeft gelijk. Het zou wel eens kunnen dat wij meer dan één keer, of zelfs meerdere keren gelegd zijn en wij beschikken over geen enkel middel om dat zeker te weten. Wij danken hem voor dit nieuwe inzicht. Al is het een inzicht dat ons bestaan danig dooreenschudt en ons zelfs rechtstreeks bedreigt in de essentie van ons ei zijn. Daarom hebben wij besloten dat voortaan alle eieren van de eerste keer dat zij gelegd worden niet meer volmaakt rond zullen zijn, maar wat smaller boven- dan onderaan.
(Hiermee was meteen ook het probleem van de boven- en onderkant van eieren, wat in die tijd aan de orde was, geregeld!) Wie dan nòg eens gelegd wordt krijgt twee smal uiteenlopende kanten. Als daarna zou blijken dat eieren méér dan twee keer gelegd worden, dan stellen wij een schijfvorm voor, maar dat is slechts een suggestie die op dat moment in overweging kan worden genomen, want wij ronde eieren verklaren ons daarin onbevoegd."
En zo gebeurde het dus allemaal: één voor één verdwenen de ronde eieren uit de omloop en kwamen er nieuwe voor in de plaats: allemaal duidelijk zichtbaar maar één keer gelegd. Er is geen ei tegenwoordig dat daar nog aan twijfelt. Mocht er uiteindelijk een ei verschijnen dat voor de tweede keer is gelegd, dan zou dat onmiddellijk opvallen. Tot nu toe is er echter geen bewijs, behalve voor ons ene ronde eitje dan, dat eieren twee keer gelegd worden, laat dat volkomen duidelijk zijn en laten wij onze kinderen dan ook niets anders wijs maken!
