In de buurt van de Finisterrae-kerk in de Nieuwstraat in Brussel, waar ik geregeld kom om redenen die dadelijk zullen blijken, worden meer en meer engelen gesignaleerd. Maar geen klef gedoe met vleugels, borden met rijstepap, vierstemmig gezang, of aanklampen van voorbijgangers om het eens over God te hebben of zo. Integendeel, zij lopen er eigenlijk heel onkerks bij. Zij lijken ons ook helemaal niet op te merken, alsof wij er niet zijn. Druk keuvelend, onderling gesticulerend, lopen ze vaak dwars door ons heen. Ik probeer natuurlijk hun aandacht te trekken. Door mij zediger te kleden dan voorheen, en vooral door mij heiliger voor te doen dan ik ben, maar zij doen of ze mij niet opmerken. Ik geloof zelfs dat dat het geval is. Nooit hebben zij een poging gedaan om contact te leggen. Niet met mij, niet met een ander. Ik en heel het aardse bestaan blijkbaar niet voor hen. Zij lopen hier steeds talrijker rond alsof alles van hen is en wij en het onze er totaal niet zijn. Gewoon bedenksels die je uit je hoofd kan zetten.
2 opmerkingen:
Raphaël, Michaël, komen jullie eens lezen wat ene Blogbaas op schrift-in-moderne-vorm heeft gezet? Misschien dat de mens nu eindelijk toch naar een hogere vorm van bewustzijn zal groeien?
Misschien zijn de geheime dossiers wel verborgen in de crypte van deze kerk en moeten we de recherche waarschuwen!
Een reactie posten