4.6.10

Deurmat



De meest volmaakte liefde is die waarbij het koppel uiteindelijk helemaal verandert in een kleurrijke deurmat. Dat geluk is ook de M’s beschoren, bij wie de eerste symptomen van opperste zaligheid reeds kort na hun huwelijk konden worden vastgesteld (op hun zitvlak) en waarbij de metamorfose zich, tot hun eigen steile verbazing, na zowat achttien maanden volledig voltrokken heeft. De deurmat geldt in onze westerse cultuur als hèt symbool van de totale en onvoorwaardelijke onderwerping aan de ander en zij is als zinnebeeld volmaakt, aangezien eender welke vreemdeling haar met zijn besmeurde schoenen mag bevuilen zonder dat dit ten euvel wordt geduid. Integendeel, zij dient daar voor! In Vlaamse huisgezinnen wordt men als bezoeker zelfs stevig aangemoedigd er duchtig gebruik van te maken.
Wees dus zeker niet verbaasd wanneer ik u, indien u mij ooit bij mij thuis komt opzoeken om de M’s te leren kennen, met aandrang zal vragen uw voeten te vegen, liefst twee of drie keer zelfs. Er is niets waarmee u de M’s meer zou verblijden en ook voor mijn vrouw betekent het een verlichting van haar huiselijke taken.

6 opmerkingen:

tim zei

Grappig stukje alweer. heeft u ooit papiergewijs iets gepubliceerd?

't vliegend eiland zei

voor Tim Thomaes:
Dank u wel :-)
Neen, papiergewijs heb ik nog nooit wat gepubliceerd, tenzij héél lang geleden, wat vertaalwerk.

vlindera zei

Een mat zal nooit meer dezelfde zijn...

't vliegend eiland zei

voor Vlindera:
Laat dat nu de geheime bedoeling van dit stukje zijn!

sodade zei

Geheime bedoeling? Dat klinkt ironisch, Blogbaas.
Interessant ook de keuze voor de anonimiteit van de - afgekorte - M's.

Wennen aan de nieuwe inrichting.

't vliegend eiland zei

voor /:
Zolang niets bewezen is of niemand veroordeeld mag men de identiteit niet prijsgeven, vandaar mijn omzichtigheid. Maar het gaat goed met de M's.