2.5.09

Hoe de maan dichters maakt.



Toen het eenzame jongetje eindelijk alleen was met de maan dorst hij het nog steeds niet te vragen. En de maan, die met zulke jongetjes genoeg ervaring heeft en dus wel beter weet, bleef, wat had u dan gedacht, zwijgen.

Bij het eerste ochtendlicht had het jongetje het dan uiteindelijk begrepen: dat hij het met zijn eigen woorden zou moeten doen.

3 opmerkingen:

charmantwerpen zei

Hoezo, nul reacties.... Dit is ware poëzie die u, Blogbaas, heeft genotuleerd!

Vlindera zei

En daar bezit dat kleine jongetje een enorme schatkist aan rijkdom of dat zou in zijn geval rijkslim zijn!

't vliegend eiland zei

voor Vlindera en Charmantwerpen:
En dat allemaal dank zij Stijn Meuris, de sterrenkundige.