"Het wordt tijd dat ik je eens straf," zei ik en ik greep naar mijn riem.
"Mij straffen?" klonk haar stem nieuwsgierig.
"Ja, ferme billenkoek."
"Billenkoek, billenkoek, het liedje van de billenkoek," begon zij te zingen.
"Ga maar naar je kamer, ik kom zo."
Een glas wijn vooraf leek mij geen slecht idee.
Maar toen, net voor ik naar haar kamer zou gaan, werd de voordeur ingetrapt en stormden zij binnen.
"Hier wordt niet gestraft!" schreeuwden zij mij toe en voor alle zekerheid troefden zij mij ook af met hun knoestige stokken.
Natuurlijk deelde ik snel hun mening.
3 opmerkingen:
Wat hebben we geleerd vandaag?
Stevigere voordeur nemen in het vervolg.
wat voor de één een straf is, is voor de ander een zegen... ;)
voor gewebkijk:
Zeer juist! Neem nu de boeren, voor hen is regen vaak een zegen, voor horecazaak-uitbaters aan de kust daarentegen...
Een reactie posten