... wat een heerlijke sport!
Ik verklap misschien wel een geheim door hier te publiceren dat ik vroeger een uitstekend zwemmer was. Jazeker, ik was zelfs een uitmuntend zwemmer!
Waar ik niet anders kon zwom ik zelfs in een emmer.
In recentere jaren is mijn conditie echter meegeëvolueerd met mijn sociale status en ik geef eveneens ruiterlijk toe ( omdat ik om principiële redenen weiger zo'n zelfbouwzwembad in mijn tuin te zetten en het met drinkbaar leidingwater te vullen) dat ik mijn slagen nog maar weinig heb onderhouden. Bijhorende foto betreft dus eigenlijk mijn broer, een verdienstelijk amateur-aquanaut en tevens bibliothecaris van beroep. Onderschat mij echter niet, de theorie van het zwemmen beheers ik nog volkomen!
Is het een samenloop van omstandigheden, lichte dwang van zijn ega of de stand van de sterren? Ik weet het niet precies maar de laatste weken dringt mijn collega, een vooraanstaand captain of industry in de bouwsector, erop aan om samen te gaan zwemmen en wel om... te vermageren!
Ik zal hieraan tijdelijk toegeven om hem te tonen dat ik beter ben dan hij en om hem voor goed te laten beseffen dat men niet zwemt om te vermageren, maar om de dorst te lessen. Weze het niet tijdens, dan toch na de inspanningen.
Als mijn oude zwembroek nog past kunnen wij morgen al onze eerste gezamenlijk duik nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten