- En Egon, hoe voelt het nu om wereldrecordhouder te zijn?
- Het is ongelooflijk Mark, gewoon fantastisch. Ik heb er altijd van gedroomd!
- Kan jij onze luisteraars vertellen waarom en hoe jij je op deze toch wel uitzonderlijke sporttak hebt toegelegd?
- Tja, het is niet gemakkelijk geweest Mark. Het vergt toch wel aanleg en een wat "specifiek" karakter, terwijl ook de rol van mijn ouders niet mag weggecijferd worden.
- Wat bedoel je met dat "specifiek" karakter Egon? Het feit dat je nogal timide bent?
- Inderdaad Mark, ik zou het niet beter kunnen omschrijven. Het object, dat is dus de geliefde in ons jargon, niet aan durven spreken is zeker een troef voor wie lang verliefd wil blijven. En ik ben mijn beide ouders nog altijd heel dankbaar dat zij mijn omgang met het omgekeerde geslacht nooit aangemoedigd hebben. Zo ben ik hard geworden, ik kan tegen een stootje Mark. Niet zoals de jeugd van tegenwoordig die zich op relationeel vlak toch wel durft laten gaan.
- Ja Egon, maar dat betekent toch wel dat jij je in je jeugd veel hebt moeten ontzeggen?
- Misschien wel Mark, maar het was het waard, ik ben nu toch maar wereldkampioen langdurig verliefd zijn. Dat pakt niemand mij meer af.
- Dat zal wel niet Egon. Zevenentwintig jaar vier maanden en vijf dagen verliefd zijn op hetzelfde object is een prestatie om U tegen te zeggen. Hoe verklaar je eigenlijk waarom wij Vlamingen zo uitblinken in deze sport? Denken we maar aan je voorgangers Rudy Tomaes en Karel Van Eetvelde, of in de jeugdcategorieën, de veelbelovende Björn Vekemans.
- Ach Mark, zo precies weet ik het ook niet, maar het is geweten dat wij Vlamingen bekend staan als een volk van stille aanbidders. Ook onze volksaard die zo doordrenkt is van rechtgeaard Katholicisme zal wel een rol spelen.
- Precies Egon, dat zou best wel eens kunnen. Nu, om het over je nieuwe wereldrecord te hebben, wat waren de moeilijkste momenten? Heb je echt geen dipje gekend?
- Natuurlijk Mark, maar tijdens de wedstrijd mag je dat niet tonen. De jaren negentien tweeëntachtig en drieëntachtig waren de moeilijkste. Vrienden kregen omgang, trouwden, maakten kinderen..., dat was een moeilijke periode voor mij. Maar ik heb doorgebeten!
- Inderdaad Egon en met puik resultaat. Nu een thema dat tegenwoordig veel aandacht krijgt in de media...
- Doping bedoel je Mark?
- Ja.
- Ik kan je verzekeren dat dit in onze sport onmogelijk is, het werkt contraproductief. Neem nu testosteron, het wakkert de driften aan en het onderdrukt de verlegenheid. Ik kan je verzekeren dat wie zich in onze discipline aan versterkende middelen waagt binnen de twee maanden tegen de lamp loopt. De controles op relaties zijn keihard! De bond heeft overal spionnen.
- Dan nog een laatste vraagje Egon, kan je de luisteraar ook vertellen op wie je nu al zo lang verliefd bent?
- Neen Mark, het spijt mij, elke atleet heeft zo zijn eigen geheimpjes en ik wil nog enkele jaren meedraaien aan de top, dus op die vraag kan ik niet positief antwoorden. Het zou mijn naaste concurrenten op ideeën kunnen brengen. Dat zij het zelf maar uitzoeken.
- Je fans hebben daar alle begrip voor Egon, nogmaals proficiat, ga nu maar naar het podium je medaille ophalen.
Hoedeken-tik of touche le chapeau is een aloude Franse sport, ontstaan in de streek van het Ile-de-France, die zowel accuratesse, behendigheid als elegance vereist. Eigenschappen die veel gezonde Vlaamse jonge mannen van nature bezitten.
.jpg)
