Ik schrok wakker uit een boze droom en er stond een luisterend oor naast mijn bed.
“Wat ben jij?” wilde ik weten omdat ik het niet direct herkende.
“Een luisterend oor,” fluisterde het.
“O, en wat kom jij zo ineens doen?”
“Ik kom luisteren.”
“Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres.” (gokte ik op de mogelijkheid dat ik in mijn dromen niet luidop spreek).
“Ik denk nochtans dat ik door…”
“Neen hoor. Of wil je nog wat weten?”
“Ja, of ik goed sta met deze cape?”
“Helemaal niet. Nog nooit zo’n belachelijk luisterend oor gezien.”
“O, dan verdwijn ik maar weer.”
En het luisterend oor verdween.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten