Er was eens een zeis en een maaiveld en het was met precies die zeis dat god de hoofdjes maaide die boven dat maaiveld kwamen piepen (omwille van een vreemd geroffel dat regelmatig klonk) om er de soep mee te maken waarvan hij de winden liet die sinds het begin der tijden de mensheid met ontzag hebben vervuld en waarvan hij zich graag altijd meerdere malen liet bedienen en zo vet werd als een varken zodat hij tijdens het verteren met al zijn vingers tegelijk op het gespannen vel over zijn buik kon trommelen wat dan het effect had op de mensheid dat hierboven tussen haakjes staat vermeld en waarvan hij al even intens genoot!
________________________________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten