Het sacrosancte

Nooit beseffend dat hun hele bestaan ooit in schoolboekjes zou worden herleid tot vrouwonvriendelijke vruchtenpluk en visvangst deden zij geen enkele moeite om dat beeld bij te stellen, door heel begrijpelijke sporen na te laten om ons een glimp te tonen van hun geestelijke rijkdom. Verder verschilden zij waarschijnlijk niet wezenlijk van ons, wij die ook nog opkijken naar het sacrosancte.

Heet van de naald van de prima zeggers

"Prima?"
"Prima!"

Droomverklaring

Ik droomde dat wij de liefde onhandig leerden kruipen opdat zij ons veel trager en opvallender zou benaderen. Nu weet ik niet of deze droom iets moet betekenen, want vaak is het andersom en gaat het zo snel dat alles wel een droom lijkt!

Achteraf

De Limousine kwam om de hoek gedraaid, net daar waar ik met mijn fiets overstak. 

Al dikwijls had ik mij afgevraagd hoe ik aan mijn einde zou komen, maar nooit was het in de gedaante van The Rolling Stones in een limousine onderweg naar een concert. 

Hoe zij het moment hebben ervaren kan ik niet precies navertellen want zij zaten achter geblindeerde ramen en zullen eerst ook niet hebben beseft wat hen overkwam, en eens het zover was, was ik al dood.

Achteraf kan iedereen er mee lachen natuurlijk.

Wat meer en meer gebeurt!

Snel

Sommige dingen haspelt hij nogal snel af.

Autolevitatie

Omdat autolevitatie als onmogelijk werd beschouwd ontstond de collectieve neiging, enkele steelse blikken niet te na gesproken, om de fratsen van J. te negeren.

Schat,...?

Maar onontkoombaar kwam toch ook het onvermijdelijke moment waarop zij vroeg:

"Schat, is mijn gat niet te dik in deze rok?"

Ooit wel

Er waren eens een jongen en een meisje die werkelijk nergens van wisten en bovendien ook nog eens erg verstoord waren.
Zo vond de jongen op een dag in een van zijn jaszakken een mooi pakje liefde.
Echt iets voor haar dacht hij, en de volgende dag gaf hij het haar.
Wat een aardige jongen toch, dacht ook het meisje, niet voor het eerst eigenlijk, terwijl zij het pakje in de duisternis van haar handtas liet vallen.
Pas vele jaren later, bij het opruimen, zag het meisje dat zij in een onverdacht moment dan toch ooit liefde had gekregen. Al was er ondertussen al wel heel wat gebeurd.

De wonden van Jean!

Het was een oud gebruik in die streken dat de vrouwen de man van wie zij hielden van uit een schuilplaats met een boog beschoten.
In dit geval ontkende Christiane bij hoog en laag dat zij het was die geschoten had. Wat bij Jean een complementaire wonde veroorzaakte. Een waarvan hij nooit genezen is!

Een aforisme van oom Floris

Afwezigen zijn natuurlijk nooit echt afwezig, anders zou het woord niet bestaan.

Sociale zekerheid

Thuis leerden wij al vroeg wat sociale zekerheid was!

Dorst

Op een ver en afgelegen eiland leden wij even dorst.

De zoektocht naar Hans en Grietje

Dat er echt werd gezocht naar Hans en Grietje wordt er tegenwoordig niet meer bij verteld.
Dat zou namelijk de vraag naar de verantwoordelijkheid wel eens kunnen doen rijzen, terwijl men liever de nadruk legt op de rol van lelijke, oude wijven van waarschijnlijk vreemde komaf, in het mogelijke verdwijnen van dit soort kinderen. Bangmakerij als opvoedkundige methode. Meer is dat niet. Ondertussen zijn er al veel ergere dingen gebeurd!

Daar

Het kostte hen honderden eeuwen en vele generaties eer zij het geheim van de liefde wisten te doorgronden en het verschijnsel te plooien naar hun behoeften, om op die manier uit te groeien tot een volwaardig ras. Voor het zover was deden zij daar niet veel anders dan elkaar pijn, verdriet en twijfel aandoen. Meestal onbedoeld, maar ook vaak met koppige volharding.

Een aforisme van oom Floris

Hoe leger het glas, hoe dieper men erin kan kijken!

Eén zin uit een lang gesprek en wanhopig gesprek

Natuurlijk
ben ik niet
die dertig mannen
die jou ooit hebben genomen.
Was het maar waar!

Over José

Op de meest onmogelijke momenten geraakte José in de ban van wellustige gedachten. Vaak met noodlottige gevolgen voor zijn vrienden.

Daarom!

Op een dag werd geproclameerd dat de kans dat alles goed komt héél klein is.
Ik vond dat geen wijze beslissing. Dit op die manier communiceren bedoel ik. Want zelfs na lang nadenken zag ik niet in waarheen deze boodschap leiden moest.
Maar de bevolking slikte het weer als zoete koek.
Later werden de boodschappen veel duidelijker.
Zo was er op een keer:
"Er is geen waarom, alleen een daarom!"
Kijk, daar had ik veel meer aan. Nu kon ik naar huis om uitleg te verschaffen. Want dat doen goede mensen altijd wel.

Een aforisme van oom Floris

Eerlijk duurt soms tè lang.

Het gezang

Telkens J. zijn liefde wilde uiten
voor deze of gene tijdelijke schone,
weerklonk er een alles verdovend gezang,
ergens van boven,
uit de hemel wordt verondersteld:

waarschuwende hymnen
die hem er telkens weer op wezen
dat zijn intenties wel eens onzuiver konden zijn.

En als valse engel kon hij slechts hopen
dat alleen hij het horen kon.

Intuïtiever!

"En, wat heb je aan je vrouw gezegd?"
"Dat het geen liefde op het eerste zicht is of een bevlieging of zo, maar iets veel intuïtiever! "

God 3.0 (of "de nieuwe god")

- U had toch ooit een god, niet?
- Ja, en dan?
- Die vanalles kon toch?
- Ja, dat was merkwaardig, want zo was hij niet bedacht.
- Een heel bijzondere god schijnt het zijn geweest.
- Dat mag u wel zeggen.
- Mirakels was het woord, niet?
- Ja, dat vat het wel samen.
- Vreemd toch.
- Hoezo?
- Dat men daar zo maar in trapte?
- Ja, dat mag u zo wel stellen.
- U houdt zich nogal op de vlakte?
- Dat lijkt mij wel zo verstandig.
- U kan er niks méér over kwijt?
- Weinig.
- Maar die geluiden?
- Ja, die komen uit ons atelier.
- Er komt dus een nieuwe versie?
- U hebt het niet van mij.

De ridder

Vorige maand nam een ridder zijn intrek in onze slaapkamer.
Nu, zelf kom ik daar al lang niet meer, maar het zal mij benieuwen wat hij daar uitvoert met mijn vrouw. Het is er verontrustend stil! Geeft hij handkussen en handelt hij volkomen in de lijn van de hoofse liefde, of gaat het iets verder en trekt hij zijn maliënkolder uit? Is hij ridderlijker dan ik en wat betekent dat dan precies? Het maakt niet veel uit waarschijnlijk, voor mezelf dan. Of moet ik hem uitdagen voor een tornooi en hem de kop inslagen? Dat is een optie, maar wat dan? Mij begeven aan tal van onmogelijke queestes? Word ik daar gelukkig van?

Lange neuzen

Ze hadden allebei een heel lange neus, en wij weten dat dit duidt op haast onbeheersbare lusten.
Het duurde even voor zij in gesprek raakten, maar dan barstte het in alle hevigheid los:
"Wat hebt u ook zo'n lange neus, hebt u daar al iets mee gedaan?"
"Neen, ik ben een fatsoenlijk mens."
"Ik eigenlijk ook niet."
Daarna zwegen ze, maar gluurden steels en met een zekere hunkerende droefheid naar elkaars neuzen.
Ik weet niet wat ik van mensen met zulke neuzen moet denken. Het is toch evident waarop dat duidt? Waarom het dan ontkennen? Iedereen met een lange neus steekt hem in andermans zaken. Verzet is zinloos en ongezond, toch?

Perfect logisch

Mijn vrouw vind het niet eerlijk dat zij het allermeest van mij houdt en op die manier tal van andere mannen tekort moet doen. Zij wijst mij dan ook telkens op het feit hoe goed ik het toch getroffen heb met haar in vergelijking met mijn vriend P. bijvoorbeeld. Daarom moet ik maar accepteren dat zij hem zo vaak opzoekt en 's avonds vaak niet eens naar huis komt. De laatste tijd zelfs meer en meer. Dat is perfect logisch, en mocht er iets zijn dan weet ik toch waar zij is, en ik hoef haar dus echt niet overal te gaan zoeken!

Vlucht uit de keuken

Het was in de keuken en ik dacht haar net te complimenteren met de doordachte indeling toen zij zei:
"Je moet mij nu omhelzen."
Uiteraard zei ik dat ik geen omhelzer ben en dat ik zelfs nog nooit oprecht omhelsd heb, want dat moest haar de lust toch wat benemen. Maar zij liet niet af, ik moest en zou haar omhelzen op een manier die nog gemeend was ook.
Ongemakkelijk nam ik de adequate houding aan en begon er aan.
"Het komt niet van binnen," besloot zij dat avontuur.
"Neen," antwoordde ik stil, want daar had ik wel voor uit gekeken,
"ik ben geen omhelzer zei ik toch."
"Laat mij nu," zei zij weer, en ik zag meteen dat zij het veel beter kon.
"Jij hebt wel veel meer aanleg," prees ik haar omdat ik vond dat ik de conversatie beter aan de gang kon houden.
"Reken maar! Hier ben ik" En zij wierp zich op mij zodat ik niet anders kon dan haar stevig opvangen.
"Zie je wel dat je het kunt," lachte zij breed!
"En ik weet nog iets! Maar daarvoor gaan we beter naar boven."
"Neen, laat maar," piepte het uit mijn keel.
Haastig verliet ik de keuken alsof daar iets ergs was gebeurd.

De god

Diep in zijn binnenste wist hij dat hij een god was en dat hij zich ook zo hoorde te gedragen, maar hij kwam te laat om het te zeggen.

De verdraaide waarheid

"Kan u mij even helpen de waarheid verdraaien?"
Zij was bij mij aan het juiste adres met een dergelijk verzoek. Samen wrongen en plooiden wij tot er van haar waarheid niets ernstigs meer overbleef.
"Dank je wel hoor," sprak zij opgelucht en ik kreeg een klinkende zoen tot afscheid, waarna zij er met flukse passen vandoor ging.
Tevreden ging ik naar huis, blij haar te hebben kunnen helpen met iets wat iedereen doet.
Wat zij met haar verdraaide waarheid heeft aangevangen ben ik nooit te weten gekomen. Hetzelfde wat de meesten er mee aanvangen, vermoed ik.

Balans

Als men mij ooit vraagt wat ik werkelijk heb gedaan in het leven dan is één ding zeker: ik heb mensen pijn gedaan.

Wanneer ik het echt moeilijk heb

Ik heb ooit enorm veel gehouden van een meisjesrobot en héél lang leek het er op dat het ook wederzijds was. Tot zij kennis kreeg met een apparaat van vreemde makelij en er mee van onder trok.
Ik blijf maar denken hoe zij elkaar nu na het golfen oliën en opwrijven, en dan samen gonzen zoals apparaten, en zeker robots, dat natuurlijk samen horen te doen, maar ik blijf het er moeilijk mee hebben. Had ik mij dan niet speciaal voor haar door vier cursussen mechanica geworsteld?
In echt slechte momenten hoop ik dat een van zijn onderdeeltjes, waarvan de herkomst dubieus kan zijn, het zou begeven en zij misschien weer aan mij zou denken. Gewoon machinaal, want dat ligt volkomen in haar aard.
Ondertussen breng ik mijn avonden en nachten door met het sorteren en hersorteren en onderhouden van het materiaal in mijn gereedschapskist, waarin ik ook nog twee schroefjes van haar heb waarmee… maar dat is wanneer ik het echt moeilijk heb.

Wat er hing

Er hing een loodzwaar gevoel van liefde in de kamer.

Het vertrek

Met achterlating van de meeste van haar bezittingen verliet zij haar dorp en ging naar de grote stad.

Een aforisme van oom Floris

Gedeelde eenzaamheid is ook verschrikkelijk.