Voor ons!

De wolk, die volgens getuigen zoetgeurend en aangenaam van temperatuur is, is grillig en onvoorspelbaar van koers. Zij laat geen geluid door, al zijn er getuigen die stellig beweren dat zij zalige gezangen hebben gehoord. Iedereen die er in verzeild raakt, per ongeluk of doelbewust (want dat komt meer en meer voor) blijkt achteraf, wanneer de wolk omwille van de specifieke weersgesteldheid weer oplost in het ruimere uitspansel, of God mag weten waar elders, perfect gelukkig te zijn geworden. Zij vragen voor zichzelf geen bijzondere gunsten of begrip meer en zetten zich barmhartig in voor hun medemens, voor ons!

Hogerop!

Met gespannen aandacht las Vanderstappen zijn boek: "Hoe kom ik hogerop!"

Alles op alles

Naarmate mijn vriendin zich afgaf met andere mannen moet zij toch hebben begrepen dat zij met een minder exemplaar zat opgescheept? Ik deed er dan ook alles aan om door te stoten naar de eredivisie.
Ik viel 13 kilo af.
Ik waste mij keurig elke dag en sloeg nooit meer een holte over.
Ik volgde de actualiteit.
Ik ging kooklessen volgen.
Ik liep elke dag 12 km.
Ik zorgde er voor dat ik haar elke dag een compliment maakte en ging voortaan altijd mee om haar jurken te kopen.
Ik vulde haar belastingbrief in.
Ik luisterde mee naar Leonard Cohen.
Toch maakte zij het uit.
"Je bent zo verànderd!"

De componist

"Hoor nu eens schat, het is een vorm van muziek, hoe meer ik haar laat zakken hoe hoger de tonen."

Stilaan tijd

"Wordt het nu niet eens stilaan tijd dat je kiest?"
"Kiezen? IK? Weet je zeker dat je dat wil?"

Het ingefluisterde

Ze stonden tegen elkaar te praten.
"Hèm daar!" ving ik op.
"Goed, maar wees kordaat. Geen gehannes," antwoordde de andere met een knipoog.
Toen lette ik even niet meer op.
Tot ineens die ene in mijn rug opdook en het mij influisterde.

Ik heb dat duidelijk gehoord en ik zal het nooit meer vergeten.

Pierre en Huguette

De kleine Pierre en Huguette in volle voorbereiding op de dag dat zij van huis zouden weglopen.

"Het gaat al héél wat beter, niet waar Pierre?"
"Zeker Huguette, maar je kan niet genoeg oefenen!" antwoordde Pierre, die graag achter Huguette aan liep om haar soepele spieren te zien bewegen.

Het vliegend bed

Ik zeg je dat dat bed ineens met haar en jouw dildo de lucht in vloog, knal door het raam in zuidwestelijke richting en dat ik nog geroepen heb: "Hier met die dildo, die is van mijn vrouw!"

Vraag mij niet hoe dat bed zomaar ineens kon vliegen want dat weet ik niet. Ik ben niet zoals jij en zal ook nooit worden zoals jij: ik, ik aanvaard feiten zonder ze in vraag te stellen. Het vloog, en daarmee uit.

Natuurlijk geloof je mij weer niet, maar wat ik zag heb ik gezien, en ja, ik koop je wel weer een nieuwe dildo. Of beter, koop hem zèlf. Dan betaal ik hem wel terug en hebben we geen gezeik over de kleur.

Jan en Ingrid (Jan zet er zijn tanden in).

"Maar Jan, ongelofelijk, dit had je ècht niet moeten doen!"
"Och Ingrid, je kent mij toch, als ik ergens mijn tanden in zet!"

Raden

Eerst werd hij geblinddoekt, waarna hij mocht raden welk been ze afzaagden.

Jan en Ingrid (De kooi)

"Toe Ingrid, nu is het aan mij om er in te zitten."
"Neen Jan, een ùùr is een ùùr! En je moet daar niet zo afwachtend staan kijken."
"Maar het is toch ook mijn kooi?"

Zorgwekkende tijden

Het waren zorgwekkende tijden, maar de jonge Werner raakte niet van de wijs!

Het afscheid (Compliment vòòr)

Je moet je moment van afscheid goed kiezen en je mag je niet verlaten op de keuze van anderen en zomaar meelopen. Zelfs niet uit liefde of opofferingsgezindheid. Indien je werkelijk meent in jezelf te kunnen kijken, zoals jij beweert, dan zal je het juiste moment wel herkennen. Ik kan je daarbij niet helpen. Maar het is misschien niet raadzaam om te spreken van Het Grote Afscheid.

Maar ik voel mij eigenlijk slecht geplaatst om over het afscheid iets te zeggen, een man met lichaamsdelen zoals ik, totaal buiten elke proportie en met een huid die we misschien beter als pels kunnen omschrijven, om van de geur nog maar te zwijgen. Ik denk dat je dat wel met mij eens bent, jij kent mij goed genoeg, zelfs nu we niet meer samen slapen...

Maar goed, over afscheid nemen dus, en hoe je dat volgens mij het beste doet. Ik zelf zou niet veel meenemen, en, een paar weken voor het vertrek, zou ik beginnen met lichaamsoefeningen, niet te inspannend maar geheel gericht op lenigheid. Leer ook vertrouwen op de vreemdelingen die je ongetwijfeld zal ontmoeten. Sommigen zijn nuttig! Omwille van hun kennis, of voor een dak boven je hoofd.

Ik zou nog zo een en ander kunnen aanbevelen, maar al bij al, je vertrekt niet alleen en ik geloof rotsvast dat van jullie twee jij het wel zal halen - per slot van rekening ben jij thuis in verraad - en dat men dan jou als engel zal herinneren. Mooi, zuiver en ondoorgrondelijk.

Met bijzondere dank aan Ferdinance.Crane voor de prent: "Bye en Bye".

Onlogisch gedrag (Paulus en Grimbert)

Grimbert maakt zich zorgen om Paulus zijn vriend,
ontwerper van bustehouders, wiens hoofd volgepropt zit
met de meest onmogelijk gevormde vrouwenborsten
waarvoor hij zo graag betaalbare oplossingen wil bedenken.
Paulus krijgt wel veel steun en begrip van zijn vrouw Minnie,
maar toch wenste Grimbert dat hij iets voor Paulus kon doen.
Eigenlijk maken wij ons allemaal een beetje zorgen,
wat zich uit in onlogisch gedrag.

Met bijzondere dank aan Ferdinance.Crane voor de prent: "Saoul".

Ver van huis

"Ja hoor, het was ver van huis en natuurlijk heb ik er mij aan over geleverd. Wat dacht je?"

Afstand

"Hier, een pakje uit Praag."
"O, een pakje! Wat zit er in?"
"Een afstand."
"Een afstand? In zo'n klein doosje? Maar dat kan toch niet?"
"Het is een psychologische!"
"Oooo!!! Wat een juweeltje!

Versie 1.0

"Hier, een pakje uit Praag."

"O, een pakje! Wat zit er in?"

"Een afstand."

"Een afstand? In zo'n klein doosje? Maar dat kan toch niet?"

"Het is een psychologische!"

Wat zij meent te horen

"Ik hoor een zekere hunker, als je het hebt over aanrakingen, of vergis ik mij?"
"Neen hoor, ik ken mijn plaats wel."
"Het is maar wat ik meen te horen."
"Neen, echt niet."
"Ik zou het wel begrijpen hoor."
"Ja?"

Over mijn aanrakingen

Daar ging ik voor verregaande aanrakingen.
Of men gevolg wilde geven aan mijn wensen.

"Waarom? Waarom ù?"

Ik begreep meteen dat men mijn wensen niet zou inwilligen.
Op een of andere manier moet je ze blijkbaar verdienen.
Ja hoor, aanrakingen moet je verdienen!

Een aforisme van oom Floris

Een goede kopie is altijd beter dan een slecht origineel!

Een aforisme van oom Floris

Over deugd en plicht is al veel gezegd en geschreven, maar nog niet dat je van plicht maar beter deugd kan hebben!

De trompet en de zwaartekracht

Jaren besteedde Captain Dubio aan de studie van het edele vioolspel, wat later beslist zijn onderzoek en begrip van de snaartheorie in de hand heeft gewerkt. Tot hij op een dag begon te dubben over hoe hij de zwaartekracht zou hebben verklaard indien de trompet zijn lievelingsinstrument was geweest.

Miranda

Met de woorden
"O, je hebt iets bij dat wel recht blijft!"
maakte Miranda een fatale fout.

Wel en wee met mes en vork

Er werd meegedeeld dat ik een voortreffelijk mens ben en weet om te gaan met mes en vork. Weten zij véél, bedacht ik.
Maar anderzijds: ik kan er inderdààd wel mee om! Met mes en vork.
Enige tijd later verscheen dan die biografie: "Wel en wee met mes en vork!" Niet geäuthoriseerd, al klopten de details wonderwel. Zoveel research kan niet allemaal verkeerd zijn, geef ik toe.
Vandaag, een wondermooie dag, heb ik er eindelijk mee leren leven. Goed, als men het dan toch zo ziet, ik geef het toe: ik ga het leven te lijf, met mes en vork.

Strangers In The Night

"En hoe gaat het met je vrouw?"
"Ja, hoe zal ik het zeggen, vroeger was ik haar Stranger In The Night, nu is zij de mijne."
"O! Ja? Nou. Moed dan maar."