Ja, op een dag zijn ze gewoon verdwenen.
Mijn twee kinderen.
Het was achter in de tuin.
Ik had veel strijk en omdat het goed weer wa liet ik ze buiten spelen, met hun emmertjes en hun schepjes, ja.
Het was ineens verdacht stil, terwijl ik tot kort daarvoor hun stemmetjes nog duidelijk heb gehoord.
Wanneer ik ging kijken waren ze er niet meer.
Er was wel die put natuurlijk.
Die maakte zo’n constant slissend en slurpend geluid.
Ik heb toen iedereen verwittigd natuurlijk.
Jazeker.
3 opmerkingen:
Je hebt het toch over dat leutig kindervreetputmonster dat niet van strijkende ouders houdt?
voor Leen:
Hemel neen, over een koelbloedig niet discriminerend monster dat kinderlijkjes opspaart om er zijn kelder mee te isoleren.
een hele opluchting : )
Een reactie posten