Een aforisme van oom Floris

De zin van het leven is er een met veel punten en komma's, en vaak ook onderschikking.

De steenruimers

Omwille van de staking van de steenruimers werd de situatie binnenshuis zo dat er niets anders opzat dan door te zetten.

De ondergang van drie beschavingen

De planeet hiernaast werd veroverd door een superieure beschaving, gesteund door hondstrouwe rode robotten. We konden waarnemen hoe zij na de uitroeiing van de inderdaad inferieure levensvormen aldaar hun nieuwe milieu naar hun hand zetten met fonkelnieuwe technologieën en een daarbij passende intellectueel-filosofische levensvisie.

De rode robotten en hun meesters hielden zich verder heel gedeisd en maakten geen aanstalten om contact te zoeken met ons of met die van hieronder. De nieuwe heersers aldaar, in feite, trokken zich terug in de grotten van besneeuwde bergketens en lieten zich na verloop van tijd helemaal niet meer zien. en onze waarnemers namen waar dat al het werk (zoals het telen van voedsel, het onderhoud van het klimaat, het organiseren van culturele activiteiten, enz.) geheel en al in handen kwam van de rode robotten.

Na enkele lichteeuwen zijn de heersers daar echter allemaal uitgestorven. Wij gaan er van uit dat er een probleem was met de verwerking van hun uitwerpselen. Onze waarnemers meldden voor de eerste keer dat er iets mis was toen zij waarnamen dat de rode robotten doelloos door de bossen wandelden en zich collectief vergrepen aan de naaldbomen, die zij daarna volledig ontschorst achterlieten. Tot uiteindelijk hun, ons onbekende, energiebronnen uitgeput raakten.

De vereniging van de onbekende vader met de onbekende zoon

"Zo, en wie mag jij wel zijn ventje?"

Iedereen verwittigd

Ja, op een dag zijn ze gewoon verdwenen.
Mijn twee kinderen.
Het was achter in de tuin.
Ik had veel strijk en omdat het goed weer wa liet ik ze buiten spelen, met hun emmertjes en hun schepjes, ja.
Het was ineens verdacht stil, terwijl ik tot kort daarvoor hun stemmetjes nog duidelijk heb gehoord.
Wanneer ik ging kijken waren ze er niet meer.
Er was wel die put natuurlijk.
Die maakte zo’n constant slissend en slurpend geluid.
Ik heb toen iedereen verwittigd natuurlijk.
Jazeker.

Wat Jan tegenwoordig leest

Het Kerstgebeuren

Het Kerstgebeuren was iets dat zich elders voltrok.

Een aforisme van oom Floris

Men maakt zich best geen illusies. Wie ademloos naar je luistert kan ook dood zijn.

Over onze voortplantsters

Wat wij in onze voortplantsters waarderen is hun plichtsbesef en hun zachtaardigheid. Ook hun inschikkelijkheid, wanneer een en ander niet onmiddellijk vlot, schatten wij naar waarde. Alleen rond hun inwisselbaarheid wil wel eens discussie ontstaan. Dan ontstaan er spijtig genoeg vaak moeilijke debatten die veelal draaien rond persoonlijke voorkeurtjes waarover men zich vaak moeilijk heen kan zetten.

Een aforisme van oom Floris

Heel wat auteurs schrijven zo helder als zij denken, en dat is hun grootste probleem.

Twee oude beulen

„En hoe is het met jou begonnen?”
"Toen ik de begerenswaardigen begon te scheiden van de niet begerenswaardigen. Dat moet het begin geweest zijn."
„Jaaa... een mens staat er niet bij stil.”

De zwevende professor

"Ik zweef!"
schreeuwde de inderdaad zwevende professor, "maar ik kan niet uitleggen waarom."
Moedeloos begaven zijn assistenten zich weer aan hun eigen onderzoek, want op die manier kan je natuurlijk te pas en te onpas met de vreemdste dingen aandacht trekken.

Betrokken

Kijk.
Dat is nu door eenzaamheid gedreven handelen.
De ene doet dit, de andere dat.
Ze lopen elkaar voor de voeten.
Maar zie, het blijft ontwijken.
Wat een drukte.
Laat ik er maar niet in betrokken raken.
Stel je voor.
Een mens raakt zo vlug betrokken.

Voor wie al eens een slag uitdeelt:

Geen beter slag om uit te delen dan de kwinkslag!

Toverwoord

Het was slechts kwestie van het toverwoord, overgeleverd van vader op zoon, uit te spreken en zij zou alle twijfels en aarzelingen die zo vaak het gevolg zijn van een keurige opvoeding, laten varen en zich rücksichtlos, jazeker, overgeven aan wat zij als een onbedwingbare begeerte zou ervaren, zonder te beseffen dat hij haar had betoverd.

De centrifugale benadering

Ineens zag hij het in: de centrifugale benadering zou hem nooit een bevredigende, wederzijds verrijkende relatie opleveren.

Een aforisme van oom Floris

Spreek, en hou dat vol: men zal denken dat u iets te zeggen hebt!

Het antwoord

Je vraagt je af
waarom het hier regent
en daar niet
terwijl het antwoord
voor de hand ligt

Voortreffelijk!

De vrouw van wie ik ècht hou
verandert in Julia Roberts
telkens ik mijn rug keer of
mijn ogen van haar afwend
en wat ik ook doe
om haar er op te betrappen
altijd wanneer ik me weer omdraai
is ze als tevoren
en moet ik worden getroost,
wat haar voortreffelijk af gaat.

Een aforisme van oom Floris

Elke dag is er een die voorbij gaat.

Het raam

Na vele jaren bedacht hij
zijn eigen raam op de wereld,
verzamelde al zijn moed,
en stapte er doorheen.

’t Is niet geweten wie of wat hem heeft verlokt
of hoe het hem nog is vergaan,

dat raam was ’t onze niet,
het heeft voor ons niet eens bestaan.

Met bijzondere dank aan http://ferdinancecrane.blogspot.com voor het mogen gebruiken van de prent.

Het huwelijk

"Natuurlijk heeft het huwelijk ook voordelen", hield zij zich voor, "vooral praktische dingen."

De verrassing!

Het meest voor de hand liggende was natuurlijk dat zij maar weer naar huis zou gaan.

Als eerste

Je liet je kennen in die kringen als je als eerste in het zwembad sprong.

Confidentie onder een boom

Zij zei dat ze mij vroeger een oninteressant persoon vond, maar weet u, ik kan mij haar totaal niet meer herinneren.

Jan en Ingrid (op de ring rond de maan)

„Nog een geluk dat jij de astronomen die beweren dat de maan geen ring heeft ook niet gelooft, anders zouden wij hier zeker niet rijden.”
„Ach Jan, mallerd, dat spreekt toch vanzelf! Dit is voor ons de kortste weg.”

Zelfkennis

"Denk je dat ik hier mijn badpak kan aantrekken of
zouden ze ons hier beloeren?"
"Ik vrees van niet."

Mis

De strijd van Jan Modaal tegen het noodlot.

Wij, tovenaars (Elvis Presley)

Meer en meer kijken wij vol verwachting op naar het Denkbeeldig Podium boven de skyline waar naar men zegt Elvis Presley zal wederkeren met een nieuw lied voor ieder van ons die het maar horen wil. Dit vervult ons telkens weer met hoop, en wij gaan er zowaar van glimlachen.
Het is dank zij ons onvaste bestaan alleen met ons zelf dat wij over deze magische krachten beschikken.