Gang van zaken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Ik voel me eigenlijk niet meer gewaardeerd.'

'Ach, dat valt wel mee, toch?' 

 

 

Wolkje inbeelding

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Beeld je eens in hoe een berg zich voelt als een wolkje over zijn top komt wrijven.'
'Ik kan het me helemaal voorstellen.'

'Ach jij malle jongen.' 

 

 

 

De zwevende meisjes

Toen ik jong was zag ik eens meisjes zweven. 
Vreemd dat ik mij dat nu, vele jaren later, weer herinner.
Nu wil u natuurlijk weten of ik mij nog andere dingen herinner en (en of ik daar foto’s van heb).
Eigenlijk niet. 
Of het schiet me nu even niet te binnen. 
Ik moet daar ook niet te veel over nadenken. 
Want dan wil ik me weer andere dingen herinneren. 
De namen van de zwevende meisjes bijvoorbeeld. 
Hoe heetten ze ook weer?

 

 

Op afstand

Van op afstand bekeken is wat wij hier presteren

nu ook weer niet zo interessant. 

 

 

 

Wereldvrede (3)

 Wereldvrede leek Marion even heel erg ver weg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wereldvrede (2)

Het duurde niet lang of Mien en Karsten zagen de voorstanders van de wereldvrede op het dak verschijnen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wereldvrede (1)

 

'Maar Karel, zet die wereldvrede nu toch eens even uit je hoofd!'

 

 

Welkom

 

'Ik voel me zo welkom bij jou.'

'Grapjas.'

'Nee, echt!' 

 

 

 

 

 

Het volk

'Wat denk je van het volk?'

'Ach ja, ...'

'Zeg het maar hoor.'

'Nou ja, de meesten weten zich wel te gedragen.'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De drie gratieën

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De drie gratiën, vandaag heten zij Annemie, Rik en Roza, wisten altijd wel iemand te vinden die ze ongelukkig konden maken. Het was een kwestie van willen, niet van gezond verstand.

 

 

 

Schaamteloosheid

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Kijk niet zo verbaasd jongen, met schaamteloosheid kom je ver in dit leven!'

 

 

 

De verklaring

'Daarvoor heb ik een pen nodig.'

'Wat?'

'Een pen.'

'Ja, ik hoorde je wel, wil je een hen hebben.'

'Nee, een pen.'

'O, een pen.'

'Ja.'

'Een pen heb ik wel bij me.'

'Hij was verbaasd, want zij had anders nooit een pen bij zich.' 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bodemloos en oneindig

'Waarom dalen jullie niet af in mijn put, mee met mij?'

'Het is er donker en diep.'

'Donker en diep?' 

'Ja.'

'Maar hij is bodemloos en oneindig.'

'O, dat verandert de zaak. En u blijft spelen met ons?' 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De kans

Niet iedereen die de kans kreeg om terug te keren deed dat ook, maar toch...

 

Makkelijk praten

Carlo had makkelijk praten.

'Je mag niet achterom kijken in het leven Gigliola!' 

 

 

Het vaderland

Zij die hun avonden niet vullen met voetbal of wielrennen worden geruisloos verwijderd.

 

De tuin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Kijk mama, een dood vrouwtje! Mag ik het houden?'

'Bah, wat vies, gooi weg!'

'Ik wil het in de tuin begraven.' 

 

 

 

Holmes en Watson

 "Neen Watson, neem het van mij aan, die kerel is dood en hij zal blijven zwijgen. Als je wil kan je over dit fenomeen meer lezen in een monografie die ik publiceerde in The Lancet." 

Ik ben een opgeleid arts, maar de veelzijdigheid van Holmes verraste me telkens weer.

 

 

Also sprach ich mit Zarathustra:

„Bist du da, Zarathustra?“

„…“
„Sag doch etwas, Junge.“

„...“ 

„Na ja, wie du willst.“ 

 

 

De heer Vanhoe.

 De heer Vanhoe vindt leestekens niet belangrijk.

 

Nu!!!!

Op het werk kweten Tita en Rita zich voorbeeldig van hun administratieve taken. Hun irreële angst voor kleine neushoorns was dan ook onbegrijpelijk voor velen van ons.

'MEPPEN RITA!!!  NU!!!!!'