Misschien

Misschien
hebben zij het wel beseft
- de kampbeulen -
hoe onvergetelijk
zij zouden worden

Vanuit het hoofd van een goede vrouw

Onmogelijk uit te leggen hoe ik hier in ben geraakt, maar nu ik de dingen zie zoals zij ze ziet, begrijp ik alles.
Hoe zij denkt en liefheeft.
Dat wil ik nu toch wel even meegeven!

Na alles

En stel nu eens dat er niets gebeurde.
Zij bleven gewoon bijeen en werden niet gelukkiger of ongelukkiger.
Zou dat slechter zijn?
Of beter?
Na alles?

Een aforisme van oom Floris

Op een lege maag koop je lekkerder dingen.

Ja hoor!

"Zeg, je wil toch niet beweren dat je dit aan je vrouw gaat vertellen?"

1-0

Eén ding
hebben dichters
toch wel voor op
bakkers

een gedicht blijft altijd vers

Thuis

Geleidelijk aan raakt vader dieper en dieper verstrikt in een beklemmend net van goede intenties.

Jan kent zijn wereld!

"Zeg Jan, als ik een Filipijnse was geweest, of van Thailand of zo, was je dan ook met mij getrouwd?"
"Zeker Ingrid, Aziatische vrouwen zijn héél volgzaam, wist je dat?"

Altijd iets

"Kijk, ik heb een indiaan gevonden! Mag ik hem houden?"

Een aforisme van oom Floris

Aan wie gelooft maak je niets anders wijs!

Een beleefde waarschuwing!

U luistert
U denkt na (enkele seconden)
U antwoordt (als vanzelf eigenlijk)
Weer zegt iemand iets
U luistert opnieuw
U fronst de wenkbrauwen (of U glimlacht, dat kan ook)
En ja hoor, U antwoordt alweer

Kijk maar uit, U bent in gesprek nog voor U het weet!

Een aforisme van oom Floris

Boeken leveren altijd veel stof op om af te doen!

Eindelijk aan het juiste adres!

"Goed, je hebt mij overtuigd! Geef je rekeningnummer nu maar, dan stort ik dat miljoen euro zodat jij voortaan rustig zonder zorgen verder kunt leven als aangenaam mens. Dat is toch wat je wil?"

Wegens gebrek aan kennis van de lokale cultuur!

Zich niet bewust van de onherroepelijke vloek die de blozende motorrijder over hun nageslacht uitriep reden zij vrolijk keuvelend naar hun hotelletje, om er te gaan procreëren.

Winterpret

Iets voor wie de winterellende op onze wegen eens rustig wil naspelen in zijn/haar knusse huiskamer:







Wees niet te kwistig met zout!

De wreedheid van de natuur (Under The Moon Of Love)

Het had iets kunnen worden tussen hun twee,
maar het was de maan
die haar influisterde
dat hij het niet meende.
Zomaar.
Om hem te treiteren.
Alhoewel zij hem helemaal niet kende.
Zo kennen we de maan natuurlijk.
Allemaal schijn.

Een aforisme van oom Floris

Je kan nooit beleefd genoeg zijn tegen een Japanner (en tegen mij).

De denker en het denken

Plots
bedacht de denker
dat het denken hem niet lag.
Maar is 't niet met zo te denken
dat een èchte denker wat vermag?

De kneep

Om vooral niet te vergeten hoe eenzaam hij was dacht hij aanvankelijk elke dag wel een paar keer aan haar, maar gaandeweg was dat niet meer nodig.

De afrekening

Het was bevreemdend hoe - zelfs in zijn eigen huis - de voorwerpen en hun schaduw naarmate het later werd, een eigen leven gingen leiden. Zelfs in die mate dat hij van hen dezelfde verwijten en fysieke aanvallen moest verduren die hij vroeger ook te horen en te verduren had gekregen. Hij wist wel dat zoiets eigenlijk niet mogelijk is, want voorwerpen en ook hun schaduwen leiden een totaal ander leven en zij rekenen op andere - vèèl efficiëntere - manieren af. Zoals hij dat per slot van rekening op zijn manier met haar ook had gedaan.

Een aforisme van oom Floris

Iedereen is wat hij later worden zal, hoor ik wel eens zeggen, maar dat geldt niet voor dronkenschap!

Jan en Ingrid (passen een graf).

"Denk je dat we hier echt ooit samen zullen liggen, Jan?"
"Het is een stevige kanshebber Ingrid. Al is er ook nog de optie van crematie met vermenging van onze as zoals wij nog nooit vermengd waren Ingrid."
"Ja, is dat niet poëtischer?"
"We zullen zien."

Het gelukkigst

Het gelukkigst was ik eigenlijk
toen ik pas van haar hield maar
zij daar niet van wilde weten en ik
desondanks toch van haar hield
natuurlijk.

Met bijzondere dank aan http://ferdinancecrane.blogspot.com voor het mogen gebruiken van de prent.

Een aforisme van oom Floris

Wie niets mist hoorde waarschijnlijk nergens bij.

Taal

Ook in hun ons vreemde taal zijn zij in staat pijnlijke dingen te verwoorden en zeggen zij dingen als
"nooit",
"we zullen zien", en
"je luistert niet."
Alvorens zij elkaar slaan.

Ingrid gaat in de kunst

"En je hebt daar ook nog voor betaald Ingrid?"

Lou

"En Lou? Valt zij mee, die nieuwe secretaresse?"

De traneneetster

"Kom maar kijken,"
sprak ze over haar schouder.
Daar was ik niet op voorbereid.
"Terwijl u tranen eet?"
"Ja. Wat anders?"
"Ik heb altijd gedacht dat het niet echt was, dat het een metafoor was of zoiets."
"Helemaal niet," lachte zij, "kijk maar, een volle kom,
hier weent men niet voor niets! Hoe gaat dat bij jullie?"

Met bijzondere dank aan http://ferdinancecrane.blogspot.com voor het mogen gebruiken van de prent.

Geheel terzijde

Plots, bovendien geheel terzijde, werd de notenbalk ontdekt!

Er is altijd hulp voor iedereen!

Enkele dagen nadat ze hadden besloten dat Sabrina eindelijk van de pil zou gaan veranderde Davy in een Vlaamse reus. Zo trof zijn beste vriend Max hem aan net toen hij zich aan de cavia vergreep. Max wist hem met een emmer ijskoud water af te koelen en zo te verhinderen dat het slachtoffertje er onder bezweek. Terwijl Max met haar föhn Davy’s pels droog blies kwam Sabrina thuis. In één oogopslag wist zij de consequenties van deze onmogelijke metamorfose correct in te schatten en besloot „voorlopig ergens anders te gaan wonen.”

„Goed, er zit niks anders op dan hulp voor je te zoeken,” besloot Max, en hij belde onmiddellijk een aantal mogelijks geschikte hulp verlenende instanties.

Zo begon de lange weg naar een nieuw relationeel evenwicht.

Ridderlijk

Ik zorgde er voor dat ik telkens tussen haar en het verkeer fietste. Zoveel ridderlijkheid moest zij toch wel opmerken!?

Willy Claes

Er zijn problemen in de wereld. Belangrijke en minder belangrijke. Voor een bepaalde soort van problemen - niet echt de mijne evenwel - haalt men er Willy Claes bij. Die krijgt dan zijn zeg. Dat is al vele malen gebeurd en het zal nog gebeuren. Ga daar maar van uit. Maar zelf zwijg ik er verder over.

De wraak van Albert II

Een avontuur van Alma Zichtopzee

Veel lezers vroegen zich af, maar slechts weinigen hebben er ons durven op aanspreken, waarom het avontuur van Alma Zichtopzee ("Alma levert strijd") niet werd vervolgd op even hardnekkige wijze als waarop Alma zelf booswichten en overspeligen vervolgt. Dat is een pijnlijke vraag waarop wij in stilte hadden gehoopt niet te hoeven antwoorden.

Maar het dwingend e-mailverkeer en ons afnemend aantal Facebook-vrienden noopt ons er toe een antwoord te geven:

het is in opdracht van een aantal internationale geheime diensten!

De schurk tegen wie Alma strijd leverde, en die door haar uiteraard werd ingerekend, is namelijk ontsnapt en deze instanties (onder wiens hoede hij was opgesloten) verzochten de media, inderdaad àlle media, om aan dit spijtig gebeuren zo weinig mogelijk aandacht te besteden, zodat in stilte een nieuw net gespannen kan worden rond deze ziekelijk misdadige geest.

Het heeft evenwel heel wat voeten in de aarde gehad om de heer Jan van Heel er toe te bewegen een ander avontuur van de door eenieder bewonderde Alma Zichtopzee vrij te geven. Hij verwijt ons namelijk dat wij schijtlaarzen zijn, lakeien van laffe buitenlandse mogendheden, en dat hij ons niets meer zou geven ter publicatie alvorens wij zwart op wit toegeven dat wij "niet meer dan schijtlaarzen en lakeien van laffe buitenlandse mogendheden zijn." Dat verzoek hebben wij uiteindelijk, na een woelige redactievergadering, ingewilligd en het is met vreugde dat wij uitkijken naar "De wraak van Albert II", het avontuur dat aan de basis ligt van Alma's beslissing om hier op aarde te blijven en een detectivecarrière uit te bouwen. Wij zijn de heer Jan van Heel uitzonderlijk erkentelijk, want dit was meer dan wij hadden durven verhopen, en kijken uit naar Aflevering 1.

Met redactionele groeten,

Blogbaas
Hoofdredacteur en
enig woordvoerder van 't Vliegend Eiland

Over hoe ik bijna de mooiste vrouw van Nederland zag...

„Kijk dààr!”
„Waar???”

De vloek van de identieke doosjes

Het waren inderdaad twee identieke doosjes. Wat er in zat zou Björn Vandevelde echter nooit te weten komen.

De verzoeningspoging

Ooit had Irma S. gezworen dat zij nimmer meer haar schoonzoon aankijken zou, en ook deze keer bleef zij vastbesloten zich daar aan te houden.

Een aforisme van oom Floris

Zoals er vele virtuele realiteiten zijn, zijn er ook veel reële virtualiteiten.

De goedheid van ons hart

Het was altijd vernederend en soms ronduit pijnlijk iets te doen voor M., want er stond nooit wat tegenover. Maar daar deed je het niet voor, zo maakten wij onszelf wijs.